۵٬۳۴۱
ویرایش
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
=== '''رجزهای حبیب''' === | === '''رجزهای حبیب''' === | ||
حبیب [[روز عاشورا]] رَجَزی که در حملههایش میخواند چنین بود: | حبیب [[روز عاشورا]] رَجَزی که در حملههایش میخواند چنین بود: | ||
{{شعر | {{شعر | ||
| متن = اَنا حَبیبُ وَ اَبی مُظَهَّر\\فارِسُ هَیجاءَ و حَرْبٍ تُسعَر | | متن = اَنا حَبیبُ وَ اَبی مُظَهَّر\\فارِسُ هَیجاءَ و حَرْبٍ تُسعَر | ||
اَنتُم اَعَدُّ عُدَّةً وَ اَکثَر\\وَ نَحنُ اَوفی مِنکُم وَ اَصْبَر | اَنتُم اَعَدُّ عُدَّةً وَ اَکثَر\\وَ نَحنُ اَوفی مِنکُم وَ اَصْبَر | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
امام حسین(ع) خود را به بالین حبیب رساند و فرمود: «اَحْتَسِبُ نَفْسی و حماة اَصحابی» پاداش خود و یاران حامی خود را، از خداوند انتظار میبرم.<ref>ابومخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۱.</ref> در [[نفس المهموم (کتاب)|نَفَس المَهْموم]] آمده است که حضرت فرمود: ای حبیب، مردی با فضیلت بودی که در یک شب [[قرآن]] را ختم میکردی.<ref> قمی، نفس المهموم، ۱۳۷۶ق، ص۱۲۴.</ref> | امام حسین(ع) خود را به بالین حبیب رساند و فرمود: «اَحْتَسِبُ نَفْسی و حماة اَصحابی» پاداش خود و یاران حامی خود را، از خداوند انتظار میبرم.<ref>ابومخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۱.</ref> در [[نفس المهموم (کتاب)|نَفَس المَهْموم]] آمده است که حضرت فرمود: ای حبیب، مردی با فضیلت بودی که در یک شب [[قرآن]] را ختم میکردی.<ref> قمی، نفس المهموم، ۱۳۷۶ق، ص۱۲۴.</ref> | ||
{{شعر | {{شعر | ||
| جداکننده = \\ | | جداکننده = \\ | ||
| متن = زخم تن و خون سر و پیشانی مجروح \\هستنـد بـه میدان وصالم سه نشانی | | متن = زخم تن و خون سر و پیشانی مجروح \\هستنـد بـه میدان وصالم سه نشانی |