الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب): تفاوت میان نسخهها
←شروح و تعلیقات
(←منابع) |
|||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
تألیف آثاری به عنوان شرح، تعلیقه یا حاشیه بر الاستبصار از اواخر [[قرن دهم هجری قمری|قرن دهم قمری]] بهطور شاخص دیده میشود، از مهمترین آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد: | تألیف آثاری به عنوان شرح، تعلیقه یا حاشیه بر الاستبصار از اواخر [[قرن دهم هجری قمری|قرن دهم قمری]] بهطور شاخص دیده میشود، از مهمترین آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد: | ||
*حاشیهای از [[محمدبن علی بن حسین عاملی]]، صاحب [[مدارک الاحکام]] (د ۱۰۰۹ق) که بههمراه متن الاستبصار در نسخه [[سید محمد علی روضاتی|روضاتی]] محفوظ مانده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، دارالاضواء، ج۲، ص۱۶</ref> | *حاشیهای از [[محمدبن علی بن حسین عاملی]]، صاحب [[مدارک الاحکام]] (د ۱۰۰۹ق) که بههمراه متن الاستبصار در نسخه [[سید محمد علی روضاتی|روضاتی]] محفوظ مانده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، دارالاضواء، ج۲، ص۱۶</ref> | ||
*حاشیهای از [[حسن بن زین الدین عاملی]]، صاحب [[معالم الدین]] ( | *حاشیهای از [[حسن بن زین الدین عاملی]]، صاحب [[معالم الدین]] (درگذشت: ۱۰۱۱ق) که [[افندی اصفهانی|افندی]] در [[ریاض العلماء]] از آن یاد کرده است.<ref>افندی، ریاضالعلما و حیاضالفضلاء، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۲۳۲</ref> | ||
*حاشیهای از [[محمد بن علی بن ابراهیم استرآبادی]] صاحب [[منهج المقال]] (درگذشت: ۱۰۲۸ق) که نسخ آن در [[نجف]] و [[مشهد]] نشان داده شده است.<ref>فاضل، فهرست نسخه های خطی کتابخانه جامع گوهرشاد، ۱۳۶۵، ج۱، ص۲۱۹-۲۲۰</ref> | *حاشیهای از [[محمد بن علی بن ابراهیم استرآبادی]] صاحب [[منهج المقال]] (درگذشت: ۱۰۲۸ق) که نسخ آن در [[نجف]] و [[مشهد]] نشان داده شده است.<ref>فاضل، فهرست نسخه های خطی کتابخانه جامع گوهرشاد، ۱۳۶۵، ج۱، ص۲۱۹-۲۲۰</ref> | ||
*[[استقصاء الاعتبار]]، که شرحی است از ابوجعفر [[محمد بن حسن بن زین الدین عاملی]] (درگذشت: ۱۰۳۰ق) و [[آقابزرگ تهرانی]] چند ین نسخه از آن را معرفی کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، دارالاضواء، ج۲، ص۳۰-۳۱</ref> | *[[استقصاء الاعتبار]]، که شرحی است از ابوجعفر [[محمد بن حسن بن زین الدین عاملی]] (درگذشت: ۱۰۳۰ق) و [[آقابزرگ تهرانی]] چند ین نسخه از آن را معرفی کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، دارالاضواء، ج۲، ص۳۰-۳۱</ref> |