حمالة الحطب: تفاوت میان نسخه‌ها

حمالة الحطب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۲

۶۶۳ بایت اضافه‌شده ، ۱ ژوئیه

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Mahdi1382

Automoderated users، confirmed

۱۸٬۴۴۳

ویرایش

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 این تعبیر در [[سوره مسد|سوره مَسَد]] به‌کار رفته است.<ref>سوره مسد، آیه۴.</ref> در اینکه چرا در قرآن از چنین توصیفی استفاده شده، مواردی ذکر شده است:
-* ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای [[نماز]] می‌رفت، آن‌ها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref>
+*بیانگر کاری است که ام جمیل می‌کرد زیرا او  خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و شبانه یا  زمانی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای [[نماز]] می‌رفت، آن‌ها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲؛ طنطاوی، التفسیر الوسیط، ۱۹۹۷م، ج۱۵، ص۵۳۶.</ref>{{یاد|طنطاوی در تفسیر الوسیط نام سه چیز را برده است که  ام‌جمیل بر سر راه پیامبر(ص) می‌ریخته است.(كانت تحمل بنفسها حُزمَة الشّوك والحَسَك والسَّعدان) که منظور خارهای مختلف است که گاه به صورت بسته و بوته خار و گاه خارشتر که همان سعدان است. حَسَک به استخوان ریز ماهی نیز تعریف شده است. }}
 * ام‌جمیل با کارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] و هیزم آن را برای خود در جهنم فراهم می‌کرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، بی‌تا، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
 * او پیامبر(ص) را به [[فقیر]] بودن [[تمسخر|مسخره]] می‌کرد،‌ پس خداوند نیز با این وصف، او را تحقیر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>