|
|
خط ۳۷: |
خط ۳۷: |
| ===شهادت=== | | ===شهادت=== |
| برخی از تاریخنگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از [[نماز ظهر]] نوشتهاند.<ref> طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۶.</ref> رجز ذیل به او منسوب است: | | برخی از تاریخنگاران، شهادت سعید را بعد از زوال آفتاب ظهر عاشورا و بعد از [[نماز ظهر]] نوشتهاند.<ref> طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۶.</ref> رجز ذیل به او منسوب است: |
| {{شعر}} | | {{شعر جدید |
| {{ب|أقدم حسین الیوم تلق أحمدا |و شیخک الخیر علیا ذا الندی}}{{پایان شعر}} (ای حسین پیش بیا که امروز هم جدّت را که برگزیده ی خداست وهم پدرت را که اهل جود و بخشش است دیدار خواهی کرد.)<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۴، ص۱۱۲.</ref>
| | | جداکننده = \\ |
| | | متن = أقدم حسین الیوم تلق أحمدا \\و شیخک الخیر علیا ذا الندی}} (ای حسین پیش بیا که امروز هم جدّت را که برگزیده ی خداست وهم پدرت را که اهل جود و بخشش است دیدار خواهی کرد.)<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۴، ص۱۱۲.</ref> |
|
| |
|
| ظهر عاشورا هنگامی که [[امام حسین(ع)]] [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله و[[زهیر بن قین بجلی|زهیر بن قین]] به امر امام (ع) {{یاد|وحضرت صلاة الظهر ، '''فأمر الحسين (ع)زهير بن القين وسعيد بن عبدالله الحنفي''' أن يتقدما أمامه بنصف من تخلف معه ، ثم صلى بهم صلاة الخوف... فوصل إلى الحسين (ع)سهمٌ ، فتقدم سعيد بن عبدالله الحنفي ، ووقف يقيه بنفسه ما زال ، ولا تخطى حتى سقط إلى الأرض وهو يقول : اللهم العنهم لعن عادٍ وثمود ، اللهم أبلغ نبيك عني السلام ، وأبلغه ما لقيت من ألم الجراح ، فإني أردت ثوابك في نصر ذرية نبيك ، ثم قضى نحبه رضوان الله عليه .}}مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایشان، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری میکردند.<ref> السيد بن طاووس، الملهوف على قتلىالطّفوف، ج۱، ص ۱۶۵. تستری، قاموس الرجال، ج۵، صص۱۰۷-۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۷؛ ابیمخنف، وقعة الطف، ص۲۶۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> نقل کرده اند که زمانی که به زمین افتاد و در حال جان دادن بود این [[دعا]] را میخواند | | ظهر عاشورا هنگامی که [[امام حسین(ع)]] [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله و[[زهیر بن قین بجلی|زهیر بن قین]] به امر امام (ع) {{یاد|وحضرت صلاة الظهر ، '''فأمر الحسين (ع)زهير بن القين وسعيد بن عبدالله الحنفي''' أن يتقدما أمامه بنصف من تخلف معه ، ثم صلى بهم صلاة الخوف... فوصل إلى الحسين (ع)سهمٌ ، فتقدم سعيد بن عبدالله الحنفي ، ووقف يقيه بنفسه ما زال ، ولا تخطى حتى سقط إلى الأرض وهو يقول : اللهم العنهم لعن عادٍ وثمود ، اللهم أبلغ نبيك عني السلام ، وأبلغه ما لقيت من ألم الجراح ، فإني أردت ثوابك في نصر ذرية نبيك ، ثم قضى نحبه رضوان الله عليه .}}مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلوها و دست هایشان، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری میکردند.<ref> السيد بن طاووس، الملهوف على قتلىالطّفوف، ج۱، ص ۱۶۵. تستری، قاموس الرجال، ج۵، صص۱۰۷-۱۰۸؛ سماوی، ابصار العین، ص۲۱۷؛ ابیمخنف، وقعة الطف، ص۲۶۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۴۱.</ref> نقل کرده اند که زمانی که به زمین افتاد و در حال جان دادن بود این [[دعا]] را میخواند |