بشارة المصطفی لشیعة المرتضی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←انگیزه مولف و محتوا
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
از مطالب ویژۀ آن می‌توان به نقل زیارت اولین زائر [[کربلا]] ([[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]] همراه [[عطیه عوفی]]) اشاره کرد که به طور مسند و با تفصیل گزارش شده است. | از مطالب ویژۀ آن می‌توان به نقل زیارت اولین زائر [[کربلا]] ([[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]] همراه [[عطیه عوفی]]) اشاره کرد که به طور مسند و با تفصیل گزارش شده است. | ||
طبری این کتاب را در هفده جزء تنظیم و مرتب کرده بوده اما آنچه هم‌اکنون در دسترس است از ابتدای کتاب تا پایان جزء دهم آن است.<ref>تهرانی، | طبری این کتاب را در هفده جزء تنظیم و مرتب کرده بوده اما آنچه هم‌اکنون در دسترس است از ابتدای کتاب تا پایان جزء دهم آن است.<ref>تهرانی، الذریعة،۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۱۸.</ref>بخش‌های کتاب اختصاص به موضوع خاصی ندارند و در هر بحث از موضوعات مختلف بحث شده است. | ||
روایات موجود در چهار فصل از کتاب با اسناد کامل و به صورت [[حدیث مسند|مُسنَد]] نقل شده است، اما در بقیه فصول [[حدیث مرسل|روایات مرسل]] نقل شده است وشاید این کار نسخه برداران باشد.<ref> طبری، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، تحقیق قیومی اصفهانی، ص۱۲.</ref> | روایات موجود در چهار فصل از کتاب با اسناد کامل و به صورت [[حدیث مسند|مُسنَد]] نقل شده است، اما در بقیه فصول [[حدیث مرسل|روایات مرسل]] نقل شده است وشاید این کار نسخه برداران باشد.<ref> طبری، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، تحقیق قیومی اصفهانی، ص۱۲.</ref> | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
نخستین روایت کتاب از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره مقام و فضل [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین (ع)]] در [[قیامت|روز قیامت]] است. در فرازی از این حدیث آمده است که : روز قیامت منادی از دل [[عرش]] ندا می‌کند [[خلیفةالله]] در زمین خدا کجاست؟ [[داوود (پیامبر)|داوود پیامبر]] قیام می کند به او خطاب می شود منظورمان تو نیستی هر چند تو نیز خلیفه(جانشین) خدا هستی. و برای بار دوم که ندا می‌شود امیرالمؤمنین قیام می‌کند، آن‌گاه منادی از سوی خداوند ندا سر می دهد که ای مردمان این [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب]] خلیفه و حجت خدا در زمین است هر کس که در دنیا به ریسمان او در آویخته امروز هم به ریسمانش در آویزد و از پرتو نورش روشنایی بگیرد و همراه او به درجات بهشت‌های برتر همراه شود. در این هنگام گروهی که در دنیا به ریسمانش در آویختند همراه او به [[بهشت]] می‌روند. <ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۱۸.</ref> | نخستین روایت کتاب از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] درباره مقام و فضل [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین (ع)]] در [[قیامت|روز قیامت]] است. در فرازی از این حدیث آمده است که : روز قیامت منادی از دل [[عرش]] ندا می‌کند [[خلیفةالله]] در زمین خدا کجاست؟ [[داوود (پیامبر)|داوود پیامبر]] قیام می کند به او خطاب می شود منظورمان تو نیستی هر چند تو نیز خلیفه(جانشین) خدا هستی. و برای بار دوم که ندا می‌شود امیرالمؤمنین قیام می‌کند، آن‌گاه منادی از سوی خداوند ندا سر می دهد که ای مردمان این [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب]] خلیفه و حجت خدا در زمین است هر کس که در دنیا به ریسمان او در آویخته امروز هم به ریسمانش در آویزد و از پرتو نورش روشنایی بگیرد و همراه او به درجات بهشت‌های برتر همراه شود. در این هنگام گروهی که در دنیا به ریسمانش در آویختند همراه او به [[بهشت]] می‌روند. <ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۱۸.</ref> | ||
روایت پایانی کتاب در باره حتمی بودن حکومت [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] پیش از پایان یافتن عمر دنیاست. [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نقل کرده که فرمود: عمر دنیا هرگز به پایان نمی‌رسد تا این که مردی از [[اهل‌بیت(ع)]] من که همنام من است بر عرب حکومت خواهد کرد.<ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۴۳۴.</ref> | روایت پایانی کتاب در باره حتمی بودن حکومت [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] پیش از پایان یافتن عمر دنیاست. [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نقل کرده که فرمود: عمر دنیا هرگز به پایان نمی‌رسد تا این که مردی از [[اهل‌بیت(ع)]] من که همنام من است بر عرب حکومت خواهد کرد.<ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۴۳۴.</ref> | ||
در بخش پایانی کتاب با تحقیق جواد قیومی اصفهانی تحت عنوان مستدرک از [[سید ابن طاووس]] در کتاب مضمار در اعمال ماه رمضان به نقل از طبری در کتاب بشارة المصطفی خطبه معروف پیامبر(ص) در آخر [[شعبان|ماه شعبان]] نقل شده است. در این خطبه پیامبر(ص) به تبیین جایگاه و فضیلت [[رمضان|ماه رمضان]] و وظایف و پاداش روزه‌داران در این ماه پرداخته است. و در پایان | در بخش پایانی کتاب با تحقیق جواد قیومی اصفهانی تحت عنوان مستدرک از [[سید ابن طاووس]] در کتاب مضمار در اعمال ماه رمضان به نقل از طبری در کتاب بشارة المصطفی خطبه معروف پیامبر(ص) در آخر [[شعبان|ماه شعبان]] نقل شده است. در این خطبه پیامبر(ص) به تبیین جایگاه و فضیلت [[رمضان|ماه رمضان]] و وظایف و پاداش روزه‌داران در این ماه پرداخته است. و در پایان خطبه رسول خدا با اشاره به شهادت امام علی (ع) در این ماه گریست و به او فرمود: یا علی هر کس تو را بکشد مرا کشته است و هر کس با تو دشمنی ورزد با من دشمنی کرده است و هر کسی تو را دشنام بدهد به من دشنام داده است زیرا تو برای من مانند جان من هستی(خودِ من هستی) و روح و طینت تو از روح و طینت من است و خداوند من و تو را آفرید و من و تو را برگزید، مرا به نبوت و تو را به امامت برگزید؛ پس هر کس [[امامت]] تو را انکار کند [[نبوت]] مرا انکار کرده است. <ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۴۳۵-۴۳۷.</ref> | ||
== نسخه‌ها == | == نسخه‌ها == | ||