پرش به محتوا

کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۱: خط ۴۱:
* '''فصل اول''' درباره [[فضائل امیرالمومنین]] [[علی(ع)]] قبل از ولادت.
* '''فصل اول''' درباره [[فضائل امیرالمومنین]] [[علی(ع)]] قبل از ولادت.
* '''فصل دوم''' هنگام خلقت و ولادت امام(ع).
* '''فصل دوم''' هنگام خلقت و ولادت امام(ع).
* '''فصل سوم''' در فضائل آن حضرت در دوران کمال و بلوغ، که خود به دو باب تقسیم شده است: الف-اوصاف و فضائل درونی و شخصی، ب-فضائل بیرونی مانند [[آیه|آیات]] نازله در شأن حضرتش و روایات [[پیامبر(ص)]] در مورد ایشان.
* '''فصل سوم''' در فضائل آن حضرت در دوران کمال و بلوغ، که خود به دو باب تقسیم شده است: الف- اوصاف و فضائل درونی و شخصی، ب- فضائل بیرونی مانند [[آیه|آیات]] نازله در شأن حضرتش و روایات [[پیامبر(ص)]] در مورد ایشان.
* '''فصل چهارم''' در فضائل امیرالمؤمنین(ع) بعد از شهادت.<ref>حلی، کشف الیقین، ۱۳۷۹ ش، ص۲۶.</ref>{{سخ}}
* '''فصل چهارم''' در فضائل امیرالمؤمنین(ع) بعد از شهادت.<ref>حلی، کشف الیقین، ۱۳۷۹ ش، ص۲۶.</ref>{{سخ}}
علامه حلی برای هر مبحث جزئی، عنوان مستقلی آورده و حتی برای هر [[روایت]]، یک عنوان زده که جستجوی مطالب را آسان کرده است. <ref>حلی، کشف الیقین، ناشر وزارت ارشاد، ۱۴۱۱ق.</ref>
علامه حلی برای هر مبحث جزئی، عنوان مستقلی آورده و حتی برای هر [[روایت]]، یک عنوان زده که جستجوی مطالب را آسان کرده است. <ref>حلی، کشف الیقین، ناشر وزارت ارشاد، ۱۴۱۱ق.</ref>
نویسنده در مقدمه کتابش ضمن ستایش فراوان از [[سلطان محمد خدابنده]]  که دستور تدوین کتابی درباره فضائل امیرالمؤمنین را صادر کرده تصریح کرده که نوشتن تمام فضائل حضرت ( به جهت این که قابل شمارش نیست) چه بسا موجب خستگی و ملال شود و برای این ادعایش روایتی را از [[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)|مناقب خوارزمی]] از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] از رسول خدا(ص) نقل کرده که فرمود: اگر تمام درختان قلم و تمام دریاها مرکّب و تمام [[جن|جنیان]] شمارشگر و تمام آدمیان نویسنده شوند نخواهند توانست که فضایل علی بن ابی طالب را برشمرند. <ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲.</ref> علامه حلی هم چنان در مقدمه اش در باره همین ادعایش به شعری استشهاد کرده که شاعر به کسانی که او را درباره ترک کردن نشر فضائل علوی ملامت کرده اند گفته است که مرا در باره ترک فضائل امیرالمؤمنین ملامت نکنید زیرا من خبر دارم که تمام آسمانیان و اهل زمین حتی در باره برشمردن فضائل [[قنبر]](خدمتکار امیرالمؤمنین) عاجزند. وی در ادامه از برخی دانشمندان نقل کرده که درباره فضائل امام علی(ع) گفته که چه بگویم در باره کسی که دشمنانش از روی حسادت و دوستانش از روی ترس فضائلش را مخفی ساختند ولی در عین حال شرق وغرب دنیا از فضائلش پر شده است. <ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳-۴.</ref>
نویسنده در مقدمه کتابش ضمن ستایش فراوان از [[سلطان محمد خدابنده]]  که دستور تدوین کتابی درباره فضائل امیرالمؤمنین را صادر کرده تصریح کرده که نوشتن تمام فضائل حضرت ( به جهت این که قابل شمارش نیست) چه بسا موجب خستگی و ملال شود و برای این ادعایش روایتی را از [[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)|مناقب خوارزمی]] از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] از رسول خدا(ص) نقل کرده که فرمود: اگر تمام درختان قلم و تمام دریاها مرکّب و تمام [[جن|جنیان]] شمارشگر و تمام آدمیان نویسنده شوند نخواهند توانست که فضایل علی بن ابی طالب را برشمرند. <ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲.</ref> علامه حلی هم چنان در مقدمه اش در باره همین ادعایش به شعری استشهاد کرده که شاعر به کسانی که او را درباره ترک کردن نشر فضائل علوی ملامت کرده اند گفته است که مرا در باره ترک فضائل امیرالمؤمنین ملامت نکنید زیرا من خبر دارم که تمام آسمانیان و اهل زمین حتی در باره برشمردن فضائل [[قنبر]](خدمتکار امیرالمؤمنین) عاجزند. وی در ادامه از برخی دانشمندان نقل کرده که درباره فضائل امام علی(ع) گفته که چه بگویم در باره کسی که دشمنانش از روی حسادت و دوستانش از روی ترس فضائلش را مخفی ساختند ولی در عین حال شرق وغرب دنیا از فضائلش پر شده است. <ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳-۴.</ref>


نخستین فضیلت نقل شده در این کتاب از [[تورات]] است که خداوند به [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] فرمود دعایت را درباره [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]] مستجاب کردم و نسلش را با برکت و فراوان قرار دادم و از این نسل برای او دوازده شریف به دنیا خواهد آمد و آن را حزبی بزرگ قرار می دهم. علامه حلی  پس از این روایت تصریح دارد که بدون شک امیرالمؤمنین (ع)یکی از این دوازده نفر است و هیچ کس در این فضیلت به او ملحق نخواهد شد.<ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲.</ref>
نخستین فضیلت نقل شده در این کتاب از [[تورات]] است که خداوند به [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] فرمود دعایت را درباره [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]] مستجاب کردم و نسلش را با برکت و فراوان قرار دادم و از این نسل برای او دوازده شریف به دنیا خواهد آمد و آن را حزبی بزرگ قرار می‌دهم. علامه حلی  پس از این روایت تصریح دارد که بدون شک امیرالمؤمنین (ع)یکی از این دوازده نفر است و هیچ کس در این فضیلت به او ملحق نخواهد شد.<ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ۱۴۱۱ق، ص۵.</ref>
آخرین فضیلت نقل شده در این کتاب نیز داستانی درباره احسان  با واسطه مادر متوکل به یکی از فرزندان پیامبر (از سادات علوی) است و رؤیایی که او دیده و دعایی که پیامبر در حقش کرده است. <ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۹۰-۴۹۲.</ref>
آخرین فضیلت نقل شده در این کتاب نیز داستانی درباره احسان  با واسطه مادر متوکل به یکی از فرزندان پیامبر (از سادات علوی) است و رؤیایی که او دیده و دعایی که پیامبر در حقش کرده است. <ref>علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین،۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۹۰-۴۹۲.</ref>


== منابع کتاب ==
== منابع کتاب ==
۱۶٬۹۰۵

ویرایش