کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←درباره مؤلف
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== درباره مؤلف == | == درباره مؤلف == | ||
{{اصلی|علامه حلی}} | {{اصلی|علامه حلی}} | ||
ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ق) معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است. مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو]] (سلطان محمد خدا بنده) به [[تشیع]] و رواج مذهب شیعه در [[ایران]] گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام|عقاید]]، [[فلسفه]]، منطق، [[دعا]] و... است از جمله [[تبصرة المتعلمین فی احکام الدین]]، [[کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق]]، [[باب حادی عشر]]، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید]]. او نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت الله]] خوانده شد. | ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ق) معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است. مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو]] (سلطان محمد خدا بنده) به [[تشیع]] و رواج مذهب شیعه در [[ایران]] گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام|عقاید]]، [[فلسفه]]، منطق، [[دعا]] و... است از جمله [[تبصرة المتعلمین فی احکام الدین]]، [[کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق]]، [[باب حادی عشر]]، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید]]. او نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت الله]] خوانده شد.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل «آیت الله».</ref> | ||
== انگیزه نگارش == | == انگیزه نگارش == | ||
علامه در مقدمه کشف الیقین بیان کرده که [[اولجایتو]] (حاکم مغولی که تحت تأثیر علامه و برخی دیگر از علمای شیعه به [[تشیع]] گرائید) از او خواسته است در [[فضائل علی(ع)]] کتابی تدوین کند و او پذیرفته و کتابی مختصر نوشته است.<ref>حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱ و ۲.</ref> علامه هم در مقدمه کتابش و هم در آخرین سطرهایش مجدداً تأکید کرده که شمارش تمام فضائل امیرلمؤمنین محال و ناممکن است.<ref>حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۳و۴ و۴۹۲</ref>{{یاد|و لنقتصر على هذا القدر في هذا المختصر فإن من رام إحصاء جميع الفضائل '''فقد طلب المحال''' لأن فضائله عليه أفضل الصلاة و السلام لا تحصى كثرة}} | علامه در مقدمه کشف الیقین بیان کرده که [[اولجایتو]] (حاکم مغولی که تحت تأثیر علامه و برخی دیگر از علمای شیعه به [[تشیع]] گرائید) از او خواسته است در [[فضائل علی(ع)]] کتابی تدوین کند و او پذیرفته و کتابی مختصر نوشته است.<ref>حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱ و ۲.</ref> علامه هم در مقدمه کتابش و هم در آخرین سطرهایش مجدداً تأکید کرده که شمارش تمام فضائل امیرلمؤمنین محال و ناممکن است.<ref>حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۳و۴ و۴۹۲</ref>{{یاد|و لنقتصر على هذا القدر في هذا المختصر فإن من رام إحصاء جميع الفضائل '''فقد طلب المحال''' لأن فضائله عليه أفضل الصلاة و السلام لا تحصى كثرة}} | ||