سید محمدحسین شهریار: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمدحسین شهریار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹

۸۱ بایت اضافه‌شده ، ۲۹ مه

بدون خلاصۀ ویرایش

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۴۲

ویرایش

@@ خط ۵۱: / خط ۵۱: @@
 [[پرونده:مقبره الشعراء.jpg|بندانگشتی|راست|[[مقبرة الشعرا]] محل [[دفن]] سید محمدحسین شهریار و بسیاری دیگر از مشاهیر [[ایران]]]]
 شهریار [[۲۷ شهریور]] سال ۱۳۶۷ش در [[تهران]] درگذشت<ref>حائری، روزشمار شمسی، ۱۳۸۶ش، ص۴۴۰.</ref> و جنازه‌اش به تبریز منتقل شد. وی آخرین شاعری بود که در [[مقبرة الشعرا]] [[دفن]] شد. به گفته برقعی در کتاب سخنوران نامی معاصر ایران، او در آخرین لحظات حیات، اشعار زیر را زمزمه می‌کرد:<ref> سخنوران نامی معاصر، ج۳، ص۲۱۰۸</ref>
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|عرض=۶۰
+| جداکننده = \\
-|ای مظهر جمال و جلال [[خدا]] علی| یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی
+| متن =
-|از شهریار پیر زمین‌گیر دست‌گیر|‌ای دست‌گیر مردم بی‌دست و پا علی}}
+ای مظهر جمال و جلال [[خدا]] علی\\ یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی
+از شهریار پیر زمین‌گیر دست‌گیر\\ای دست‌گیر مردم بی‌دست و پا علی}}
 ==شعر==
 وی در اوایل شاعری، «بهجت» تخلص می‌کرد و بعدا دو بار با فال حافظ، تخلص خواست که طبق دو بیت از دیوان حافظ، تخلصش را به «شهریار» تغییر داد:<ref>زاهدی، لطف الله، بیوگرافی استاد شهریار، در دیوان شهریار (۱)، ص۵۹.</ref>
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|عرض=۴۰
+| جداکننده = \\
-|غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم|روم به شهر خود و شهریار خود باشم}}
+| متن =
+غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم\\روم به شهر خود و شهریار خود باشم}}
 شهریار در انواع گونه‌های شعر فارسی مانند غزل، قصیده، قطعه، مثنوی، رباعی و نیمایی شعر سروده است.<ref>آرین پور، از نیما تا روزگار ما، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۵۱۳.</ref> از ویژگی‌های شعر او استفاده از اصطلاحات عامیانه است. او در شعر از [[حافظ شیرازی|حافظ]] و نیما تأثیر پذیرفته است.<ref>آرین پور، از نیما تا روزگار ما، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۵۱۵-۵۱۴.</ref>
@@ خط ۸۳: / خط ۸۵: @@
 گفته شده شهریار حدود هفت‌صد بیت درباره [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] شعر سروده است و بیش از دویست بیت آن در [[فضائل امام علی(ع)|مدح امام علی(ع)]] است. <ref>فتحی‌پور، «سیمرغ سهند»، ص۱۹۲.</ref>
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|عرض=۵۰
+| جداکننده = \\
-|علی آن شیر [[خدا]] شاه عرب|الفتی داشته با این دل شب
+| متن =
-|شب ز اسرار علی آگاه است|دل شب محرم سرّالله است}}
+علی آن شیر [[خدا]] شاه عرب\\الفتی داشته با این دل شب
+شب ز اسرار علی آگاه است\\دل شب محرم سرّالله است}}
-یکی از اشعار مشهور و زیبای شهریار شعری است  در  باره [[امیرالمؤمنین (ع)]] که  تکرار «بابی انت و امی» بر فخامت شعر افزوده است. بیت هایی از این شعر شهریار این است {{شعر}}{{ب| یاعلی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی|بابی انت و امّی}}
+یکی از اشعار مشهور و زیبای شهریار شعری است  در  باره [[امیرالمؤمنین (ع)]] که  تکرار «بابی انت و امی» بر فخامت شعر افزوده است. بیت هایی از این شعر شهریار این است {{شعر جدید
+| جداکننده = \\
-{{ب|گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی|بابی انت و امّی}}{{ب|حق اگر جلوه ی با وجه أتَمّ کرده در انسان|  کان نه سهل است و نه آسان}}
+| متن =
+یاعلی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی\\بابی انت و امّی
-{{ب|به خود حق که تو آن جلوه ی با وجه أتَمّی| بابی انت و امّی}}{{ب|منکِر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل| کر و کور است و عزازیل}}
+گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی\\بابی انت و امّی
+حق اگر جلوه ی با وجه أتَمّ کرده در انسان\\  کان نه سهل است و نه آسان
-{{ب|با کر و کور چه عیدی و چه غدیریّ و چه خُمّی| بابی انت و امّی}}{{ب|در تولا هم اگر سهو ولایت!چه سفاهت| اُف بر این شَمّ فقاهت}}
+به خود حق که تو آن جلوه ی با وجه أتَمّی\\ بابی انت و امّی
+منکِر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل\\ کر و کور است و عزازیل
-{{ب|بی ولای علی و آل، چه فقهی و چه شَمّی! | بابی انت و امّی}}{{ب|عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم| منکرت مستحق ذَم}}
+با کر و کور چه عیدی و چه غدیریّ و چه خُمّی\\ بابی انت و امّی
+در تولا هم اگر سهو ولایت!چه سفاهت\\ اُف بر این شَمّ فقاهت
-{{ب|وز تو بیگانه نیرزد نه به مدحی و نه ذمّی | بابی انت و امّی}}{{پایان شعر}}
+بی ولای علی و آل، چه فقهی و چه شَمّی! \\ بابی انت و امّی
+عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم\\ منکرت مستحق ذَم
+وز تو بیگانه نیرزد نه به مدحی و نه ذمّی \\ بابی انت و امّی}}
 <ref>[https://shahrestanadab.com/Content/ID/11812/ بابی انت و امّی | فیلم و متن شعرخوانی استاد «محمدحسین شهریار»]، موسسه فرهنگی ادبی شهرستان ادب</ref>
 او همچنین حماسه حسینی و قصیده کاروان کربلا را در مرثیه [[امام حسین(ع)]] و اهل بیتش سروده است:
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|عرض=۵۰
+| جداکننده = \\
-|[[شیعیان]]! دیگر هوای [[نینوا]] دارد حسین|روح دل با کاروان [[کربلا]] دارد حسین}}
+| متن =
+[[شیعیان]]! دیگر هوای [[نینوا]] دارد حسین\\روح دل با کاروان [[کربلا]] دارد حسین}}
 ==شهریار و ایران==
 شهریار به عنوان یک شاعر ایرانی، اشعاری در وصف ایران و همبستگی ملت‌های آن سروده است:
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|روز جانبازیست ای بیچاره آذربایجان          |سر تو باشی در میان، هر جا که آمد پای جان…
+| جداکننده = \\
-|ای که دور از دامن مهر تو نالد جان من       |چون شکسته بال مرغی در هوای آشیان..
+| متن =
-|تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو          |پور ایرانند و پاک آیین نژاد آریان
+روز جانبازیست ای بیچاره آذربایجان \\سر تو باشی در میان، هر جا که آمد پای جان…
-|'''اختلاف لهجه، ملیت نزاید بهر کس'''   |'''ملتی با یک زبان کمتر به یاد آرد زمان'''
+ای که دور از دامن مهر تو نالد جان من \\چون شکسته بال مرغی در هوای آشیان..
-|گر بدین منطق تو را گفتند ایرانی نه‌ای       |صبح را خواندند شام و آسمان را ریسمان!
+تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو \\پور ایرانند و پاک آیین نژاد آریان
-|بیکس است ایران، به حرف ناکسان از ره مرو      |جان به قربان تو ای جانانه آذربایجان….<ref>شهریار،‌ دیوان اشعار، ج۱، ص۳۵۲.</ref>}}
+'''اختلاف لهجه، ملیت نزاید بهر کس''' \\'''ملتی با یک زبان کمتر به یاد آرد زمان'''
+گر بدین منطق تو را گفتند ایرانی نه‌ای \\صبح را خواندند شام و آسمان را ریسمان!
+بیکس است ایران، به حرف ناکسان از ره مرو \\جان به قربان تو ای جانانه آذربایجان….<ref>شهریار،‌ دیوان اشعار، ج۱، ص۳۵۲.</ref>}}
 ===شهریار و انقلاب اسلامی ایران===