زیارتگاه سخی: تفاوت میان نسخه‌ها

خرقه منسوب به [[پیامبر اکرم]] از سال ۱۱۰۹ تا ۱۱۸۱ق در فیض‌آباد بدخشان بود.<ref> وکیلی پویلزائی، تاریخ خرقه شریفه، ۱۳۶۶ش، ص۱۸.</ref> گفته شده است در اواخر سال ۱۱۸۱ق ولی‌الله خان اعتمادالدوله به دستور احمدخان اَبدالی، خرقه منسوب به پیامبر(ص) را از فیض آباد مرکز ولایت بدخشان به سمت [[قندهار]] انتقال داد و در اوایل سال ۱۱۸۲ق خرقه وارد کابل شد، آن را در محل زیارت‌گاه کنونی قرار دادند. مدت نگه‌داری این خرقه از ۸ ماه تا ۴۰ روز گفته شده است. در این مدت افرادی از کابل و نواحی اطراف به [[زیارت]] خرقه می‌آمدند.<ref>وکیلی پویلزائی، تاریخ خرقه شریفه، ۱۳۶۶ش، ص۲۸.</ref> سال انتقال خرقه ۱۱۸۰ق<ref>بختیاری، شیعیان افغانستان، ۱۳۸۵ش، ص۳۸۰.</ref> و ۱۱۸۲ق نیز ذکر شده است.<ref>خامه‌یار، «آثار منسوب به پیامبر خدا(ص) در افغانستان».</ref>  

گفته شده پس از چند روز صوفیان حامل خرقه، دو شب پیاپی در خواب دیدند شخص سبز پوشی که شمشیرش را بر سنگی گذاشته، کنار خرقه، با عده‌ای نماز خواند. آنان از این شخص پرسیدند که کیست، و آن شخص سبز پوش خود را [[علی (ع)]] معرفی کرد. به همین دلیل از آن پس این مکان، به قدم‌گاه حضرت علی (ع) معروف شد. آنان گفتند وقتی از خواب بیدار شدند؛ دیدند که سنگ مذکور دو نیم شده است.<ref>بختیاری، شیعیان افغانستان، ۱۳۸۵ش، ص۳۸۰-۳۸۱.</ref> این سنگ در دیوار شمالی زیارت‌گاه، در جانب کوه، به سنگ [[ذوالفقار]] معروف است.‌ حاملان خرقه پس از رسیدن به قندهار، واقعه را برای احمدخان ابدالی نقل کردند. او دستور داد در آنجا زیارت‌گاهی به نام سخی، شاه مردان ساخته شود. تاریخچه این زیارت‌گاه بر کتیبه‌ای در داخل آن بر دیوار نصب شده است<ref>طاووسی مسرور، «محلی برای گردآمدن»، ص۷۸.</ref>