سوره عادیات: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

[[پرونده:سوره عادیات مشبک‌کاری.jpg|بندانگشتی|250px|تابلوی مشبک‌کاری سوره عادیات]]

این [[سوره]] را '''عادیات''' (تیزتک‌ها) می‌نامند؛ زیرا [[خدا|خداوند]] در [[آیه]] اول، به آنها سوگند یاد کرده و از آنها سخن گفته‌است. این سوره را والعادیات نیز می‌گویند؛ زیرا سرآغاز سوره است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۷.</ref> عادیات جمع «عادیة» در اصل به معنای گذشتن و جداشدن است. این کلمه در این آيه به معنای دویدن سریع است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۴۱.</ref>

درباره [[سوره‌های مکی و مدنی |مکی]] یا [[سوره‌های مکی و مدنی |مدنی]] بودن [[سوره]] عادیات اختلاف است. [[تفسیر نمونه]] مدنی بودن را ترجیح می‌دهد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۳۶.</ref> و [[محمدهادی معرفت]] مکی بودن آن را.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۹۰.</ref>  بنابر نظر محمدهادی معرفت، این سوره در [[فهرست ترتیبی سوره‌های قرآن|ترتیب نزول]] چهاردهمین سوره‌‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نازل شده است.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> این سوره در چینش کنونی [[مصحف|مُصحَف]]، صدمین سوره [[قرآن]] است و در [[جزء قرآن|جزء]] سی‌ام قرار دارد.

سوره عادیات ۱۱ [[آیه]]، ۴۰ کلمه، و ۱۶۹ حرف دارد و از نظر حجم، جزو [[مفصلات |سوره‌های مفصلات]] و از سوره‌های کوچک قرآن است. سوره عادیات از جمله سوره‌هایی است که با [[سوگند|قسم]] آغاز می‌شوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۷.</ref>

در دستورالعمل [[نماز جعفر طیار]] آمده است، در [[رکعت]] دوم بعد از [[سوره فاتحه |حمد]]، سوره عادیات خوانده شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۶ش، ص۶۶، نماز جعفر طیار.</ref>

{{سوره ۱۰۰ با ترجمه|شماره=۱۰۰}}

{{سوره‌های قرآن|100|[[سوره زلزله]]|[[سوره قارعه]]}}

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

==پیوند به بیرون==

{{قرآن کریم}}

{{سوره‌های مفصلات}}