سوره قارعه: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

نام [[سوره]] از واژه «القارعه» در [[آیه]] اول گرفته شده‌است.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۵۶۵.</ref>  قارعه به معنای زدن بسیار سخت است و از نام‌های [[قیامت]] است. بعضى گفته‌اند: بدين مناسبت قيامت را قارعه ناميده‌اند كه دل‌ها را با فزع( بیم وهراس) و دشمنان خدا را با عذابش می‌كوبد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۸۴.</ref>این واژه ۵ بار در قرآن کریم بکار رفته است ۳ بار در سوره قارعه و ۱ بار در سوره حاقه آیه ۴ و۱ بار در آیه [[۳۱ سوره رعد]] <ref>عبدالباقی، المعجم المفهرس لاالفاظ القرآن الکریم،۱۴۱۴ق، ذیل قرع.</ref> که تنها این مورد در باره الهی عذاب در دنیا و به کیفر و سرکوب، حادثه کوبنده و بسیار سخت، مصیبت کوبنده، حادثه و بلای کوبنده  ومانند آن ترجمه شده است. وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُمْ بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِنْ دَارِهِمْ ترجمه:و كسانى كه كافر شده‌اند پيوسته به [سزاى‌] آنچه كرده‌اند مصيبت كوبنده‌اى به آنان مى‌رسد يا نزديك خانه‌هايشان فرود مى‌آيد.

سوره قارعه جزو [[سوره مکی|سوره‌های مَکّی]] و در [[ترتیب نزول]] سی‌امین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده‌است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، یکصدویکمین سوره قرآن است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام قرار دارد.  

[[سوره]] قارعه ۱۱ [[آیه]]، ۳۶ کلمه و ۱۶۰ حرف دارد و جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفَصَّلات]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۷.</ref>

در حدیث [[ابی بن کعب|اُبَی بن کَعب]] آمده است هر کس این [[سوره]] را بخواند، [[خداوند]] در روز [[قیامت]] پرونده او را سنگین می‌کند. همچنین از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است هر کس القارعه را تلاوت کند، از فتنه [[دجال|دَجّال]]، اینکه به او ایمان بیاورد، و چرک [[جهنم]] در روز [[قیامت]] در امان خواهد بود.<ref>«في حديث أبي من قرأها ثقل الله بها ميزانه يوم القيامة» و «عمرو بن ثابت عن أبي جعفر (ع) قال من قرأ القارعة آمنه الله من فتنة الدجال أن يؤمن به و من قيح جهنم يوم القيامة» (رجوع کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۰۶).</ref>

{{سوره ۱۰۱ با ترجمه|شماره=۱۰۱}}

{{سوره‌های قرآن|101|[[سوره عادیات]]|[[سوره تکاثر]]}}

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

*قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.

==پیوند به بیرون==

{{قرآن کریم}}

{{سوره‌های مفصلات}}