قرقیزستان: تفاوت میان نسخه‌ها

در باورهای حماسی قرقیزها آمده فردی به مَناس/ماناس که مادرش، دختر امیر [[بخارا]] بود، توانست ۴۰ قبیله ترک ساکن دشت قبچاق ([[ازبکستان]] فعلی) را متحد سازد و با مهاجمان مغول و ختایی (غرب [[چین]] فعلی) بجنگد.<ref>حماسه «ماناس»؛ نماد افتخار و غیرت مردم قرقیزستان، خبرگزاری فارس.</ref> در ۱۷۰۹م/۱۰۸۷ش این قبایل در منطقه فَرغانه، دولتی را بنام خانات خوقَند به‌وجود آوردند. نخستین جنگ روس‌ها با دولت خوقند در سال ۱۸۵۰م/۱۲۲۹ش روی داد. در زمستان ۱۸۷۶م/۱۲۵۴ش تزار الکساندر اول، الحاق خانات خوقند را با نام استان فرغانه به [[روسیه]] اعلام کرد. در ۱۸۹۸م/۱۲۷۶ش محمد خلیفه کبیر معروف به ایشان مادالی با نیروی دوهزار نفری با روسها جنگید و اعدام شد.<ref>مزینانی، پیام بهارستان، ۱۳۹۱ش، ص۳۳۷ ـ ۳۶۸.</ref> تا چند سال پس از شروع حکومت کمونیستی شوروی (۱۹۱۸م/۱۲۹۷ش)، تعدادی از قرقیزها به [[چین]] و [[افغانستان]] مهاجرت کردند. در ۱۹۲۴م/۱۳۰۲ش سرزمین قرقیزها بخشی از منطقه خودمختار کارا ـ قرقیز شد. دو سال بعد این نام به جمهوری شوروی سوسیالیستی خودمختار قرقیز تغییر یافت و در ۱۹۳۶م/۱۳۱۵ش به نام جمهوری شوروی سوسیالیستی قرقیزستان به رسمیت شناخته شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۹۱م/۱۳۷۰ش، قرقیزستان به استقلال دست یافت.