ام‌فروه مادر امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

ذهبی این روایت را بدون ذکر سند آورده است<ref>ذهبی،‌ سیر أعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۲۵۵.</ref> و در تهذیب الکمال اگر چه با سند آمده<ref>مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۷۱ منقول در: امینی گلستانی، مادران چهارده معصوم علیهم السلام، قم، ص۲۳۴.</ref> ولی در سند این روایت حفص بن غیاث است که وی نیز در التعدیل و التجریح روایاتش غیر قابل قبول دانسته شده است.<ref>التعدیل و الترجیح، ج۱، ص۵۱۳ به نقل از امینی گلستانی، مادران چهارده معصوم علیهم السلام، قم، ص۲۳۴.</ref> ابن‌عساکر نیز این روایت را از شخصی به نام اسماعیل بن محمد بن فضل نقل می‌کند<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۴۴، ص۴۵۳-۴۵۴.</ref> در صورتی که ذهبی می‌گوید وقتی ابن‌عساکر اسماعیل را دید، اسماعیل پیر شده بود و حافظه‌اش خوب کار نمی‌کرد.<ref>ذهبی،‌ سیر أعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۲۰، ص۸۶.</ref> و نیز در سند ابن عساکر معاذ بن مثنی است که [[احمد بن حنبل]] وی را از عدالت ساقط می‌داند.<ref>المقصد الأرشد فی ذکر اصحاب الامام احمد، ج۳، ص۳۵؛ طبقات الحنابلة، محمد بن أبی یعلی، ج۱، ص۳۹۹.</ref>

[[امام صادق(ع)]] درباره مادرش فرموده است: «مادرم مؤمن، متقی و نیکوکار بود و خدا نیکوکاران را دوست دارد.»<ref>کلینی، کافی، ۱۳۸۸ق،‌ ج۱، ص۴۷۲.</ref> مسعودی وی را از پرهیزکارترین زنان زمان خویش می‌دانسته است.<ref>مسعودی، إثبات الوصیة، مکتبة رضویة، ص۱۵۲.</ref> مامقانی او را بانویی با تقوی و نیکوکار بیان نموده‌است.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۳، ص۷۳.</ref> فضائل این بانو تا آن‌جا بوده که برخی امام صادق (ع) را ابن المکرمه(پسر بانوی کریم) می‌خواندند.<ref>رجال الکشی، ۱۳۴۸ش، ص۲۱۲؛ قمی، أنوار البهیة، ۱۳۸۰ش، ص۲۲۹.</ref>

ام فروه کنیزی نیز به نام سعیده داشت که به فضل و عبادت شهرت داشت.<ref>قمی، أنوار البهیة، ۱۳۸۰ش، ص۲۳۰ پاورقی.</ref>

{{پانوشت}}

{{منابع}}

* ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.