پرش به محتوا

قائم آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۵: خط ۱۵:
*پس از وفات [[امام باقر(ع)]] عده‌ای با اعتقاد به این که ایشان همان قائم [[منتظر]] است، در امامت آن حضرت توقف کردند. بغدادی می‌گوید: پس از درگذشت امام باقر(ع) گروهی از اصحابش قایل به [[مهدویت]] وی شدند<ref>بغدادی، الفرق بین الفرق، ۱۹۷۸م، ص۵۹.</ref> و شهرستانی تأکید کرده که آنان قایل به [[رجعت]] وی شدند.<ref>شهرستانی، کتاب الملل والنحل، ۱۹۵۶م، ص‏۱۴۷.</ref>
*پس از وفات [[امام باقر(ع)]] عده‌ای با اعتقاد به این که ایشان همان قائم [[منتظر]] است، در امامت آن حضرت توقف کردند. بغدادی می‌گوید: پس از درگذشت امام باقر(ع) گروهی از اصحابش قایل به [[مهدویت]] وی شدند<ref>بغدادی، الفرق بین الفرق، ۱۹۷۸م، ص۵۹.</ref> و شهرستانی تأکید کرده که آنان قایل به [[رجعت]] وی شدند.<ref>شهرستانی، کتاب الملل والنحل، ۱۹۵۶م، ص‏۱۴۷.</ref>


*در طول حیات [[امام کاظم(ع)]] مردم انتظار داشتند که ایشان به عنوان قائم آل محمد، بنیان‌گذار دولت حقی باشد که سال‌ها جامعه در انتظار آن بود. پس از شهادت امام کاظم گروهی از برجسته‌ترین یاران آن حضرت و وکلای ایشان در نقاط مختلف به این نظریه گراییدند که امام زنده است و از نظرها پنهان گردیده و به زودی به عنوان قائم آل محمد ظاهر خواهد شد و حکومت عدل الهی را پایه‌گذاری خواهد کرد.<ref> مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ۱۳۸۸ش، ص۱۲۳-۱۲۶</ref>  این گروه [[واقفه]] نام گرفتند.
*در طول حیات [[امام کاظم(ع)]] مردم انتظار داشتند که ایشان به عنوان قائم آل محمد، بنیان‌گذار دولت حقی باشد که سال‌ها جامعه در انتظار آن بود. پس از [[شهادت]] امام کاظم گروهی از برجسته‌ترین یاران آن حضرت و وکلای ایشان در نقاط مختلف به این نظریه گراییدند که امام زنده است و از نظرها پنهان گردیده و به زودی به عنوان قائم آل محمد ظاهر خواهد شد و حکومت عدل الهی را پایه‌گذاری خواهد کرد.<ref> مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ۱۳۸۸ش، ص۱۲۳-۱۲۶</ref>  این گروه [[واقفه]] نام گرفتند.


*پس از شهادت [[امام عسکری(ع)]] عده‌ای قائل به مهدویت ایشان شدند. [[شیخ صدوق]] می‌گوید: «‌توقف کنندگان بر حسن بن علی بن محمد ادعا می‌‏کردند که غیبتی بر او واقع شده و معتقد بود که وی همان مهدی قائم است.»<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۵۹ش، ج۱، ص۴۰.</ref>
*پس از شهادت [[امام عسکری(ع)]] عده‌ای قائل به مهدویت ایشان شدند. [[شیخ صدوق]] می‌گوید: «‌توقف کنندگان بر حسن بن علی بن محمد ادعا می‌‏کردند که غیبتی بر او واقع شده و معتقد بود که وی همان مهدی قائم است.»<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۵۹ش، ج۱، ص۴۰.</ref>
۱۸٬۴۵۹

ویرایش