یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

یتیم در اصطلاح [[فقه|فقهی]] کسی است که پدرش را قبل از [[بلوغ|بلوغش]] از دست داده است.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۲۸۱؛ راوندی، فقه القرآن‌، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۲۴۵.</ref> از نظر شرعی به کسی که مادرش فوت کرده باشد یتیم نمی‌گویند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۲۸۲.</ref> در [[قرآن]] و [[حدیث]]، یتیم در معنای غیر شرعی و لغوی ( کسی یکی از والدینش را از دست داده است) نیز استعمال شده است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۲؛ مشکینی، ‌مصطلحات الفقه‌، [بی‌تا]، ص۵۷۶.</ref> در ابواب مختلف [[فقه|فقهی]]، مانند [[حجر]]، [[خمس]]، [[زکات]]، [[بیع]]، [[قرض]]، [[وصیت]]، [[نکاح]]، [[ولایت فقیه]] و ... از احکام یتیم بحث می‌شود.