حمله حیدری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ویژگی‌ها
جز (←افتخار نامه حیدری) |
جز (←ویژگی‌ها) |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
* زبان منظومه نیز حماسی است و شاعر کوشش کرده است در حوزه واژگان و ترکیبات از نحوه بیان فردوسی پیروی کند. | * زبان منظومه نیز حماسی است و شاعر کوشش کرده است در حوزه واژگان و ترکیبات از نحوه بیان فردوسی پیروی کند. | ||
* در توصیف قهرمانان مذهبی نیز، وی از توصیف‌های حماسی [[شاهنامه]] تبعیت کرده است، اما لحن او نشان می‌دهد که جنبه دینی قهرمانان منظومه مذهبی خود را همواره در نظر داشته است. | * در توصیف قهرمانان مذهبی نیز، وی از توصیف‌های حماسی [[شاهنامه]] تبعیت کرده است، اما لحن او نشان می‌دهد که جنبه دینی قهرمانان منظومه مذهبی خود را همواره در نظر داشته است. | ||
* [[صهبای آشتیانی]] نیز براساس آنچه در حمله‌های حیدری پیش از او مرسوم بوده، برای رفع یکنواختی حوادث، در چندین جای منظومه خود ساقی‌نامه‌هایی آورده و دلیل آوردن آنها را «تفریح | * [[صهبای آشتیانی]] نیز براساس آنچه در حمله‌های حیدری پیش از او مرسوم بوده، برای رفع یکنواختی حوادث، در چندین جای منظومه خود ساقی‌نامه‌هایی آورده و دلیل آوردن آنها را «تفریح دِماغ و آرایش کتاب» ذکر کرده است.<ref>صهبای آشتیانی، افتخارنامه حیدری، تهران، ج۱، ص۵.</ref> | ||
* زبان شعر او برخلاف آثار پیش از خود به سستی نگراییده بلکه استوار و دارای فخامت حماسی است. | * زبان شعر او برخلاف آثار پیش از خود به سستی نگراییده بلکه استوار و دارای فخامت حماسی است. | ||
* زمینه‌های اجتماعی شکواییه‌های او، که در جای‌جای منظومه دیده می‌شود و در آنها از ابنای روزگار شکوه شده<ref>صهبای آشتیانی، افتخارنامه حیدری، تهران، ج۲، ص۲۴۳،۳۳۰.</ref> معلوم نیست، اما او در نهایت از ابنای روزگار به شاه پناه برده و از او استمداد جسته<ref>صهبای آشتیانی، افتخارنامه حیدری، تهران، ج۲، ص۲۴۴.</ref> یا به [[امین السلطان]] امید بسته است.<ref>صهبای آشتیانی، مقدمه مجدالادباء، صز.</ref> | * زمینه‌های اجتماعی شکواییه‌های او، که در جای‌جای منظومه دیده می‌شود و در آنها از ابنای روزگار شکوه شده<ref>صهبای آشتیانی، افتخارنامه حیدری، تهران، ج۲، ص۲۴۳،۳۳۰.</ref> معلوم نیست، اما او در نهایت از ابنای روزگار به شاه پناه برده و از او استمداد جسته<ref>صهبای آشتیانی، افتخارنامه حیدری، تهران، ج۲، ص۲۴۴.</ref> یا به [[امین السلطان]] امید بسته است.<ref>صهبای آشتیانی، مقدمه مجدالادباء، صز.</ref> | ||