شیخ مرتضی انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
←تحصیلات
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
شیح انصاری از دوران کودکی [[قرآن]] و معارف اسلامی را فراگرفت. پس از فراگیری قرآن و ادبیات عرب به خواندن فقه و اصول نزد پسر عمویش شیخ حسین انصاری پرداخت و در این دو رشته، در جوانی به درجه [[اجتهاد]] رسید. در بیست سالگی به همراه پدر به [[عتبات عالیات]] در [[عراق]] مسافرت کرده، مورد توجّه [[علاّمه مجاهد]] قرار گرفت و به تقاضای این عالم بزرگ در [[کربلا]] ماند.<ref>گلشن ابرار، ص۳۳۲.</ref> | شیح انصاری از دوران کودکی [[قرآن]] و معارف اسلامی را فراگرفت. پس از فراگیری قرآن و ادبیات عرب به خواندن فقه و اصول نزد پسر عمویش شیخ حسین انصاری پرداخت و در این دو رشته، در جوانی به درجه [[اجتهاد]] رسید. در بیست سالگی به همراه پدر به [[عتبات عالیات]] در [[عراق]] مسافرت کرده، مورد توجّه [[علاّمه مجاهد]] قرار گرفت و به تقاضای این عالم بزرگ در [[کربلا]] ماند.<ref>گلشن ابرار، ص۳۳۲.</ref> | ||
شیخ از این پس به مدّت چهار سال در درس | شیخ از این پس به مدّت چهار سال در درس | ||
[[سید محمد طباطبایی مجاهد]] و [[محمدشریف مازندرانی|شریف العلما]] شرکت جست. سپس شیخ انصاری در اثر حمله والی [[بغداد]] به [[کربلا]] به ایران مراجعت کرد.<ref>شیخ مرتضی انصاری، زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، صص۸۶ ۸۴.</ref> امّا پس از یک سال دوباره به کربلا بازگشت و قریب به دو سال دیگر در محضر شریف العلما شاگردی کرد. سپس به [[نجف]] رفته و به مدت یک سال از درس [[شیخ موسی کاشف الغطا]] استفاده کرد و بعد از این به [[ایران]] مراجعت کرد. | |||
وی این بار به مدّت سه یا چهار سال نزد عالم بزرگ [[ملا احمد نراقی]] در [[کاشان]] شاگردی کرد. شیخ در همین دوره به [[اصفهان]] رفته و با [[سید محمدباقر شفتی|حجت الاسلام شفتی]] دیدار نمود. شیخ انصاری سرانجام دوباره در سال ۱۲۴۹ق. وارد [[نجف]] شد و نزد [[علی بن جعفر کاشف‌الغطاء]] چند سالی شاگردی کرد و به این ترتیب به مقامات بسیار بلند علمی دست یافت.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۱۷.</ref> | وی این بار به مدّت سه یا چهار سال نزد عالم بزرگ [[ملا احمد نراقی]] در [[کاشان]] شاگردی کرد. شیخ در همین دوره به [[اصفهان]] رفته و با [[سید محمدباقر شفتی|حجت الاسلام شفتی]] دیدار نمود. شیخ انصاری سرانجام دوباره در سال ۱۲۴۹ق. وارد [[نجف]] شد و نزد [[علی بن جعفر کاشف‌الغطاء]] چند سالی شاگردی کرد و به این ترتیب به مقامات بسیار بلند علمی دست یافت.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۱۷.</ref> | ||