Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۴۵
ویرایش
تحریف‌ناپذیری قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''تحریف‌ناپذیری قرآن''' از باورهای عموم [[مسلمان|مسلمانان]] و فِرَق اسلامی است که بر اساس آن، [[قرآن]] موجود نزد مسلمانان، همان قرآنی است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] وحی شده و تحریف نشده است. | '''تحریف‌ناپذیری قرآن''' از باورهای عموم [[مسلمان|مسلمانان]] و فِرَق اسلامی است که بر اساس آن، [[قرآن]] موجود نزد مسلمانان، همان قرآنی است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] وحی شده و تحریف نشده است. | ||
همه مسلمانان اتفاق نظر دارند که بر قرآن موجود نزد مسلمانان چیزی افزوده نشده است؛ ولی درباره نقصان آن اختلاف نظر وجود دارد. عده اندکی از عالمان مسلمان بر این نظرند که در قرآن نقصان راه یافته است. مدرک آنان دسته‌ای از روایات است که در برخی منابع روایی اهل سنت و شیعه وارد شده است. همین امر سبب شده است که برخی | همه مسلمانان اتفاق نظر دارند که بر قرآن موجود نزد مسلمانان چیزی افزوده نشده است؛ ولی درباره نقصان آن اختلاف نظر وجود دارد. عده اندکی از عالمان مسلمان بر این نظرند که در قرآن نقصان راه یافته است. مدرک آنان دسته‌ای از روایات است که در برخی منابع روایی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] و [[شیعه]] وارد شده است. همین امر سبب شده است که برخی [[وهابیت|وهابیون]]، قول به تحریف قرآن را به همه شیعیان نسبت دهند. | ||
دیدگاه مشهور نزد عالمان شیعه این است که هیچ‌گونه تحریفی از جهت زیادت و کاستی در قرآن راه نیافته و قرآن موجود نزد مسلمانان همان قرآنی است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. آنان برای اثبات عدم تحریف قرآن به زیادت و کاستی، به [[آیه ذکر]]، [[حدیث ثقلین]] و برخی دیگر از روایات نقل‌شده از امامان معصوم و دلیل عقلی استناد کرده‌اند. عالمان شیعه همچنین روایات دلالت‌کننده بر نقصان که در برخی منابع اهل سنت و شیعه نقل شده را از جهت سند و دلالت مورد نقد و بررسی قرار داده و بر این نظرند که با استناد به این روایات نمی‌توان وقوع نقصان در قرآن را اثبات نمود. | دیدگاه مشهور نزد عالمان شیعه این است که هیچ‌گونه تحریفی از جهت زیادت و کاستی در قرآن راه نیافته و قرآن موجود نزد مسلمانان همان قرآنی است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. آنان برای اثبات عدم تحریف قرآن به زیادت و کاستی، به [[آیه ذکر]]، [[حدیث ثقلین]] و برخی دیگر از روایات نقل‌شده از [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] و دلیل عقلی استناد کرده‌اند. عالمان شیعه همچنین روایات دلالت‌کننده بر نقصان که در برخی منابع اهل سنت و شیعه نقل شده را از جهت سند و دلالت مورد نقد و بررسی قرار داده و بر این نظرند که با استناد به این روایات نمی‌توان وقوع نقصان در قرآن را اثبات نمود. | ||
آثار فراوانی در ردّ قول به تحریف قرآن از سوی مفسران، فقیهان و قرآن‌پژوهان شیعه تألیف شده است که برخی از آن‌ها عبارتند از: [[برهان روشن؛ البرهان علی عدم تحریف القرآن (کتاب)|برهان روشن؛ البرهان علی عدم تحریف القرآن]] تألیف [[میرزا مهدی بروجردی]] و [[صیانة القرآن من التحریف (کتاب)|صیانة القرآن من التحریف]]، نوشته [[محمدهادی معرفت]]. | آثار فراوانی در ردّ قول به تحریف قرآن از سوی مفسران، فقیهان و قرآن‌پژوهان شیعه تألیف شده است که برخی از آن‌ها عبارتند از: [[برهان روشن؛ البرهان علی عدم تحریف القرآن (کتاب)|برهان روشن؛ البرهان علی عدم تحریف القرآن]] تألیف [[میرزا مهدی بروجردی]] و [[صیانة القرآن من التحریف (کتاب)|صیانة القرآن من التحریف]]، نوشته [[محمدهادی معرفت]]. | ||