روز عاشورا (وقایع): تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام حسین(ع)]] پس از اقامه [[نماز صبح]] [[عاشورا]] به همراه یاران،<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج۵، ص۴۲۳</ref> صفوف نیروهای خود را که ۳۲ تن سواره و چهل تن پیاده بودند<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۹۵؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج۵، ص۴۲۲؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۵۶، ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۹۹۱م، ج۵، ص۱۰۱؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۹۶۵م، ج۵، ص۵۹</ref> منظم کرد. امام حسین(ع) [[زهیر بن قین|زُهَیر بن قَین]] را به فرماندهی جناح راست و [[حبیب بن مظاهر|حبیب بن مُظاهِر]] را بر جناح چپ سپاه گمارد و پرچم جنگ را به دست برادرش [[عباس بن علی|عباس(ع)]] سپرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۹۵؛ دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۵۶؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۵، ص۴۲۲؛ شیخ مفید؛ الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۵؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۹۶۵م، ج۴، ص۵۹</ref> اصحاب، خیمه‌ها را به دستور امام حسین(ع) در پشت سر خود قرار دادند<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶</ref> امام(ع) به اصحاب دستور داد که خیمه ها را نزدیک یکدیگر زنند و ریسمان‌ها و طناب‌هایش را در هم افکنند و داخل یکدیگر قراردهند و خود میان چادر ها باشند و تنها از  یک سو با دشمن روبرو شوند. <ref>شعرانی، دمع السجوم،  ترجمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۱۸.</ref>  و اطراف آن را که پیش از آن، خندق کنده و از هیزم و نی پر کرده بودند آتش زدند تا مانع تهاجم دشمن از پشت سر شوند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۹۵-۳۹۶؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج۵، ص۴۲۳-۴۲۶؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶</ref>بر اساس برخی گزارش ها نقشه امام(ع) برای برپایی نزدیک خیمه ها به هم باعث شد که سپاه ابن سعد فقط از یک جهت قدرت حمله داشت و از بین خیمه ها راه عبور نبود و ابن سعد به ناچار دستور داد که  خیمه‌ها را آتش زدند وامام هم به یارانش فرمود بگذارید بسوزانند چون وقتی اتش گرفت نمی توانند از آن بگذرند و به سویتان بیایند و همان گونه شد که امام فرمود. <ref>شعرانی، دمع‌السجوم، ترجمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۳۸.</ref>