۵٬۲۷۸
ویرایش
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
در میان اهل سنت دو دیدگاه درباره [[قیام امام حسین(ع)]] وجود دارد: دستهای آن را نکوهش کرده و بسیاری نیز آن را ستودهاند. از جمله مخالفان، ابوبکر بن عربی، عالم قرن ششم اهل سنت در [[اسپانیا|اندلس]] است که در صدد نکوهش اقدام حسین(ع) برآمده و گفته است که مردم به سبب شنیدن احادیثی از پیامبر (درباره جنگ با کسانی که بخواهند امت را متفرق کنند و نیز بر حذر داشتن از داخل شدن در فتنه ها)، با حسین جنگیدند.<ref>ابوبکر بن عربی، العواصم من القواصم، المکتبة السلفیة، ص۲۳۲.</ref> [[ابن تیمیه حرانی|ابن تیمیه]] نیز معتقد است اقدام حسین بن علی(ع) نه تنها موجب اصلاح اوضاع نشد، بلکه به شر و فتنه انجامید.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۵۳۰-۵۳۱.</ref> | در میان اهل سنت دو دیدگاه درباره [[قیام امام حسین(ع)]] وجود دارد: دستهای آن را نکوهش کرده و بسیاری نیز آن را ستودهاند. از جمله مخالفان، ابوبکر بن عربی، عالم قرن ششم اهل سنت در [[اسپانیا|اندلس]] است که در صدد نکوهش اقدام حسین(ع) برآمده و گفته است که مردم به سبب شنیدن احادیثی از پیامبر (درباره جنگ با کسانی که بخواهند امت را متفرق کنند و نیز بر حذر داشتن از داخل شدن در فتنه ها)، با حسین جنگیدند.<ref>ابوبکر بن عربی، العواصم من القواصم، المکتبة السلفیة، ص۲۳۲.</ref> [[ابن تیمیه حرانی|ابن تیمیه]] نیز معتقد است اقدام حسین بن علی(ع) نه تنها موجب اصلاح اوضاع نشد، بلکه به شر و فتنه انجامید.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۵۳۰-۵۳۱.</ref> | ||
{{ | {{شعر جدید | ||
|تا قیامت قطع استبداد کرد | |عنوان = [[اقبال لاهوری]] | ||
|تا قیامت قطع استبداد کرد\\موج خون او چمن ایجاد کرد | |||
مدعایش سلطنت بودی اگر\\خود نکردی با چنین سامان سفر | |||
رمز قرآن از حسین آموختیم\\زآتش او شعلهها افروختیم<ref>[https://ganjoor.net/iqbal/romooz-bikhodi/sh13/ لاهوری، «در معنی حریت اسلامیه و سرحادثه کربلا»، وبگاه گنجور.].</ref> | |||
}} | }} | ||
در طرف مقابل، [[ابنخلدون]]، مورخ قرن نهم اهل سنت در اندلس، به سخن ابنعربی واکنش نشان داده و با تأکید بر شرط بودن وجودِ امام عادل برای جنگ با ستمکاران، حسین(ع) را عادلترین فرد در زمان خود برای این جنگ برشمرده<ref>ابنخلدون، تاریخ ابنخلدون، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۱۷.</ref> و گفته است که وقتی فاسق بودن [[یزید بن معاویه|یزید]] بر همگان آشکار شد، حسین بر خود [[واجب]] دید که علیه او قیام کند، چون خود را دارای اهلیت و قدرت برای این کار میدانست.<ref>ابنخلدون، تاریخ ابنخلدون، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۱۶.</ref> شهابالدین آلوسی از عالمان اهل سنت در قرن سیزدهم قمری نیز در کتاب روح المعانی، زبان به نفرین ابنعربی گشوده و این سخن او را دروغ و [[تهمت]]ی بزرگ شمرده است.<ref>آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۲۸.</ref> | در طرف مقابل، [[ابنخلدون]]، مورخ قرن نهم اهل سنت در اندلس، به سخن ابنعربی واکنش نشان داده و با تأکید بر شرط بودن وجودِ امام عادل برای جنگ با ستمکاران، حسین(ع) را عادلترین فرد در زمان خود برای این جنگ برشمرده<ref>ابنخلدون، تاریخ ابنخلدون، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۱۷.</ref> و گفته است که وقتی فاسق بودن [[یزید بن معاویه|یزید]] بر همگان آشکار شد، حسین بر خود [[واجب]] دید که علیه او قیام کند، چون خود را دارای اهلیت و قدرت برای این کار میدانست.<ref>ابنخلدون، تاریخ ابنخلدون، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۱۶.</ref> شهابالدین آلوسی از عالمان اهل سنت در قرن سیزدهم قمری نیز در کتاب روح المعانی، زبان به نفرین ابنعربی گشوده و این سخن او را دروغ و [[تهمت]]ی بزرگ شمرده است.<ref>آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۲۸.</ref> |