پرش به محتوا

توحید ذاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۷: خط ۲۷:
همه چیز و همه کس به او نیازمند است و او از همه غنی و بی‌نیاز است، و به تعبیر حکما واجب الوجود است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۹۹.</ref>
همه چیز و همه کس به او نیازمند است و او از همه غنی و بی‌نیاز است، و به تعبیر حکما واجب الوجود است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۹۹.</ref>


از برجسته‌ترین صفات خداوند متعال آن است که او یگانه است و دومی برای او نیست. یعنی این حقیقت «دوئی» بردار و تعددپذیر نیست. مثل و مانند ندارد {{عربی|«لیس کَمِثلِه شَیء»}}<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> و در مرتبه وجود او، موجودی نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۰.</ref> {{عربی|وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد}}<ref>سوره توحید، آیه۴</ref>  این همان است که در زبان [[کلام|متکلمان]] توحید ذاتی خوانده شده و به معنای نفی مثل و مانند از خدا است.
از برجسته‌ترین صفات خداوند متعال آن است که او یگانه است و دومی برای او نیست. یعنی این حقیقت «دوئی» بردار و تعددپذیر نیست. مثل و مانند ندارد {{عربی|«لیس کَمِثلِه شَیء»}}<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> و در مرتبه وجود او، موجودی نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۰.</ref> {{عربی|وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد}}<ref>سوره توحید، آیه۴</ref>  این همان است که در زبان [[متکلم|متکلمان]] توحید ذاتی خوانده شده و به معنای نفی مِثْل و مانند از خدا است.


متکلمان توحید ذاتی را در معنای بساطت و جزء نداشتن ذات الهی نیز استعمال کرده‌اند.
متکلمان توحید ذاتی را در معنای بِساطت و جزء نداشتن ذات الهی نیز استعمال کرده‌اند.


برای نشان دادن تمایز این دو معنا، معنای نخست را توحید واحدی و معنای دوم را توحید اَحَدی نامیده‌اند.<ref>سبحانی، ج۲، ص۱۱، ترجمه آزاد</ref>
برای نشان دادن تمایز این دو معنا، معنای نخست را توحید واحدی و معنای دوم را توحید اَحَدی نامیده‌اند.<ref>سبحانی، ج۲، ص۱۱، ترجمه آزاد</ref>
۱۶٬۸۲۷

ویرایش