خروج سفیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خروج سُفْیانی''' از رویدادهای حتمی در آستانۀ [[ظهور حضرت مهدی (عج)]] است که در منطقه [[شام]] رخ می‌دهد. بنابر روایتی از امام رضا(ع)، ظهور قائم، بدون خروج سفیانی رخ نخواهد داد. در روایاتی دیگر، سفیانی پس از ۹ ماه حکومت بر شام، به سمت مدینه لشکرکشی می‌کند و در جایی به نام بیداء، در زمین فرو می‌رود.  

سفیانی در روایات شیعه و سنی، از نوادگان ابوسفیان دانسته شده که چهره‌ای خونریز و بیرحم دارد و مردم از دیدن او وحشت می‌کنند. نام‌های مختلفی از جمله عنبسة بن مرة برای وی ذکر شده است.

در منابع روایی شیعه و اهل سنت، اسامی مختلفی برای سفیانی ذکر شده است؛ از جمله در روایات مختلفی از امام علی(ع)، نام وی، عنبسة بن مرة<ref>ابن طاووس، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۲۹۶؛ فتلاوی، علامات المهدی المنتظر، ۱۴۲۱ق، ص۲۷۹.</ref>، حرب بن عنبسة<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۵۶۷؛ فتلاوی، علامات المهدی المنتظر، ۱۴۲۱ق، ص۳۳۷.</ref>، و عثمان بن عنبسة،<ref>تاج الدین، المجالس المهدویة، ۱۴۳۷ق، ص۲۲۳.</ref> از نوادگان ابوسفیان ذکر شده است.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۵۶۷؛ فتلاوی، علامات المهدی المنتظر، ۱۴۲۱ق، ص۳۳۷؛ تاج الدین، المجالس المهدویة، ۱۴۳۷ق، ص۲۲۳.</ref> همچنین نام او در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، حرب بن عنبسة<ref>مقدسی، عقد الدرر، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۸.</ref> و معاویه بن عتبه دانسته شده است.<ref>مقدسی، عقد الدرر، ۱۴۲۸ق، ص۱۱۶.</ref>

خروج سفیانی، در روایاتی از امام صادق(ع) حتمی دانسته شده<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۵؛ ص۶۸۰، ح۱۴ و ۱۵.</ref> و در کنار خروج یمانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیه و خسف بیداء، یکی از پنج نشانه پیش از قیام قائم معرفی شده است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۵.</ref>

همچنین بنابر نقلی از امام رضا(ع)، ظهور قائم از جانب خدا حتمی است، و خروج سفیانی هم حتمی است و بدون خروج سفیانی، قائم ظهور نخواهد کرد.<ref>حمیری، قرب الإسناد، ص۳۷۴، ح۱۳۲۹.</ref> در روایتی از [[امام صادق(ع)]] هم خروج سفیانی حتمی و در ماه رجب دانسته شده است.<ref>نعمانی، الغیبة، [۱۳۹۷ق]، ص۳۰۲.</ref> روایتی از امام باقر(ع)، حاکی از این است که خروج سفیانی، سید یمانی و [[سید خراسانی]]، در یک سال، یک ماه و یک روز واقع خواهد شد.<ref>نعمانی، الغیبه، [۱۳۹۷ق]، ص۳۶۹.</ref>  

در روایاتی از پیامبر اکرم(ص)، یکی از علامات خروج امام مهدی(ع)، خروج لشکری از شام و فرو رفتن آنها در سرزمینی به نام بیداء معرفی شده که در منابع روایی به [[خسف بیداء]] شهرت یافته است.<ref>ابن طاووس، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۵۸، ح۲۰۵ و ۲۰۶.</ref> بنابر روایتی دیگر، امام علی(ع) درباره آیه ۵۱ سوره سبأ، به سفیانی اشاره کرده و تصریح کرده که ۹ ماه بر شام حکومت می‌کند و پس از آنکه به سوی مدینه لشکرکشی می‌کند، در بیداء، خداوند او را در زمین فرو می‌برد.<ref>نعمانی، الغیبه، [۱۳۹۷ق]، ص۳۰۵.</ref>

{{پانویس۲}}