۵٬۹۴۱
ویرایش
سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات مشهور
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==آیات مشهور== | ==آیات مشهور== | ||
* | * {{قرآن جدید|دخان|۲۵|۴}} | ||
{{قرآن جدید|دخان|۲۵|۴|منبع=نه|نوع=فولادوند}} | |||
این آیات در باره قوم بنی اسرائیل(فرعونیان) پس از غرق شدنشان در دریا و اشاره به امکاناتی است که از آنها بهره‌مند بودند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، صص۱۰۷-۱۰۸.</ref> ولی در گزارش‌های تاریخی است که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] در مسیر رفتن به [[جنگ صفین]] وقتی به مدائن (ساباط شهر بَهُرَ سیر)رسید در [[طاق کسری|ایوان کسری]] و آثار به جا مانده از آنها گردشی کرد و شنید که یکی از یارانش این بیت شعر از ابن يعفر التميمي را می خواند: | این آیات در باره قوم بنی اسرائیل(فرعونیان) پس از غرق شدنشان در دریا و اشاره به امکاناتی است که از آنها بهره‌مند بودند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، صص۱۰۷-۱۰۸.</ref> ولی در گزارش‌های تاریخی است که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] در مسیر رفتن به [[جنگ صفین]] وقتی به مدائن (ساباط شهر بَهُرَ سیر)رسید در [[طاق کسری|ایوان کسری]] و آثار به جا مانده از آنها گردشی کرد و شنید که یکی از یارانش این بیت شعر از ابن يعفر التميمي را می خواند: | ||
{{شعر | {{شعر جدید | ||
</ref>[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] پس از نقل این واقعه می‌گوید: حاصل اين مقام را [[حكيم خاقانى]] به شعر درآورده آنجا كه فرموده {{شعر | |جرت الرياح على مكان ديارهم\\فكأنما كانوا على ميعاد | ||
}} | |||
بادها بر ديار آنها برگذشت گويا از پيش وعده‌اى داشتند. <ref>ری شهری، دانش نامه امیرالمؤمنین (ع)، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۵۲۱</ref>امام (ع) به او فرمود چرا نمی‌گویی: 'كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ*فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ *وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ*وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ*كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ *فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ...آن‌گاه امام فرمود اینان کسانی بودند که از دیگران (قدرت و شکوه) را به ارث بردند و اینک خودشان و آثارشان میراث دیگران گشته است.ايشان [[شکر|شكر]] نعمت به جاى نياوردند و بر اثر [[گناه]] ، دنيايشان را از آنان ستاندند.از كفران نعمت بپرهيزيد تا عذاب بر شما فرو نيايد. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۳۲۷. | |||
</ref>[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] پس از نقل این واقعه می‌گوید: حاصل اين مقام را [[حكيم خاقانى]] به شعر درآورده آنجا كه فرموده | |||
{{شعر جدید|هان اى دل عبرت بين از ديده نظر كن هان\\ايوان مداين را آيينه عبرت دان | |||
}} | |||
{{ب|پرويز كه بنهادى بر خوان تره زرين |زرين تره كو بر خوان رو «كم تركوا» برخوان}}{{پایان شعر}} <ref>قمی، کلیات مفاتیح الجنان، نشر اسوه،ص۴۹۴.</ref> | {{ب|پرويز كه بنهادى بر خوان تره زرين |زرين تره كو بر خوان رو «كم تركوا» برخوان}}{{پایان شعر}} <ref>قمی، کلیات مفاتیح الجنان، نشر اسوه،ص۴۹۴.</ref> | ||
* | * {{قرآن جدید|دخان|۵۱}} | ||
{{قرآن جدید|دخان|۵۱|منبع=نه|نوع=فولادوند}} | |||
از آیه ۵۱ تا ۵۷ به گوشه‌ای از نعمت‌هایی که متقین در قیامت از آن بهره‌مند هستند اشاره شده است . «مقام امین» که که همان [[بهشت]] های دارای چشمه‌سارهاست جایی ثابتی است که متقین در آن از هر گونه ناخوشی مصون هستند. <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر | از آیه ۵۱ تا ۵۷ به گوشه‌ای از نعمت‌هایی که متقین در قیامت از آن بهره‌مند هستند اشاره شده است . «مقام امین» که که همان [[بهشت]] های دارای چشمه‌سارهاست جایی ثابتی است که متقین در آن از هر گونه ناخوشی مصون هستند. <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر | ||
منشورات اسماعيليان، ج۱۸، ص۱۴۹.</ref>[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در روایتی در [[تفسیر نور الثقلین (کتاب)|تفسیر نورالثقلین]] در امان بودن از بلایا در دنیا را نیز از مصادیق این آیه برشمرده و با تقوا را کسی دانسته که در پی عمل کردن به چیزی باشد که خداوند دوست دارد و فرموده است هر بنده‌اى به آنچه [[خداوند]] عزّ و جل دوست دارد روى آورد، خداوند به آنچه او دوست دارد متوجه شود،و هر كس به خدا پناهنده شود خداوند او را حفظ كند،و هر كه خدا به او رو كند و او را حفظ كند، باكى ندارد كه آسمان به زمين افتد،يا بلايى فرود آيد كه همۀ مردم زمين را فرو گيرد، او به وسيله [[تقوا]] در پناه خدا از هر بلايى محفوظ خواهد بود،آيا اين طور نيست كه خداوند مى فرمايد:«إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ». افراد با تقوا در مقام امن هستند. <ref>حویزی، نور الثقلین،۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۶.</ref> | منشورات اسماعيليان، ج۱۸، ص۱۴۹.</ref>[[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در روایتی در [[تفسیر نور الثقلین (کتاب)|تفسیر نورالثقلین]] در امان بودن از بلایا در دنیا را نیز از مصادیق این آیه برشمرده و با تقوا را کسی دانسته که در پی عمل کردن به چیزی باشد که خداوند دوست دارد و فرموده است هر بنده‌اى به آنچه [[خداوند]] عزّ و جل دوست دارد روى آورد، خداوند به آنچه او دوست دارد متوجه شود،و هر كس به خدا پناهنده شود خداوند او را حفظ كند،و هر كه خدا به او رو كند و او را حفظ كند، باكى ندارد كه آسمان به زمين افتد،يا بلايى فرود آيد كه همۀ مردم زمين را فرو گيرد، او به وسيله [[تقوا]] در پناه خدا از هر بلايى محفوظ خواهد بود،آيا اين طور نيست كه خداوند مى فرمايد:«إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ». افراد با تقوا در مقام امن هستند. <ref>حویزی، نور الثقلین،۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۶.</ref> | ||