براق: تفاوت میان نسخه‌ها

به دلیل ناهماهنگی در برخی از اوصاف، نمی‌توان تصویر روشنی از این مرکب ارائه کرد. بنابراین روایات، براق از چهارپایان [[بهشت]] و بسیار تندرو است و در هر گام به اندازه میدان دید خود پیش می‌رود. در صعود از بلندی‌ها دو دستش کوتاه‌تر از دو پایش می‌شود و در موقع فرود، عکس آن روی می‌دهد تا سوار همواره در حالت افقی بماند. در بیشتر روایات آمده که براق جثّه‌ای کشیده و بزرگ‌تر از درازگوش و کوچکتر از (استر) دارد، یال آن پرمو و رنگ پوستش سفید است و در میان حیوانات بهترین رنگ را دارد. این مرکب را اسب نیز خوانده‌اند. <ref>قرطبی، ج ۱۰، ص۲۰۵، ۲۰۷؛ دمیری، حیات الحیوان، الناشر : دار الكتب العلمية، ج ۱، ص۱۶۵؛ طبری، ج ۸، ص۳ـ۱۳؛ سیوطی، الخصائص، الناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، ج ۱، ص۱۵۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۱۸، ص۲۹۱ـ.۴۱۰</ref> از بعضی روایات نیز برمی‌آید که براق صورتی چون صورت انسان داشته و مانند انسان آنچه را می‌شنیده می‌فهمیده است.<ref>قرطبی، ج ۱۰، ص۲۰۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۹، ص۲۹۱، ج ۱۸، ص۳۱۶؛ حلبی، السیرة الحلبیه، الناشر : دار الكتب العلمية، ج ۱، ص۵۲۱.</ref>براق جنسیتش مشخص نیست که مذکر یا مونث است وبه همین جهت برخی ادعا کرده اند که گاهی به صورت مذکر و گاهی به صورت مونث وصف می‌شود و حقیقت سومی است. <ref>حلبی، السیرة الحلبیه، الناشر : دار الكتب العلمية، ج۱، ص۵۲۱.</ref>