ترک اولی: تفاوت میان نسخهها
←ترک اولای پیامبران و امامان
خط ۹: | خط ۹: | ||
==ترک اولای پیامبران و امامان== | ==ترک اولای پیامبران و امامان== | ||
{{همچنین ببینید|عصمت پیامبران|عصمت امامان|استغفار | {{همچنین ببینید|عصمت پیامبران|عصمت امامان|استغفار معصومان}} | ||
[[شیعیان]] معتقدند خطاها و لغزشهایی که از [[پیامبران(ع)]] نقل شده، ترک اولی هستند و [[گناه]] به شمار نمیآیند. <ref>العلامة الطباطبائي، الميزان في تفسير القرآن، ج۱۴، ص۲۲۲.</ref>{{یاد| ومعصية آدم ـ ربه ...إنما هي معصية أمر إرشادي لا مولوي والأنبياء عليهمالسلام معصومون من المعصية والمخالفة في أمر يرجع إلى الدين الذي يوحى إليهم ... إن الأنبياء عليهمالسلام على عصمتهم يجوز لهم ترك الأولى ومنه أكل آدم عليهالسلام من الشجرة }} برای مثال در [[قرآن]] نمونههایی از لغزش به برخی از [[پیامبران(ع)]] نسبت داده شده است.<ref>نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۶۷-۱۵۰.</ref> برای نمونه در [[سوره بقره]] آمده است که [[شیطان]]، [[حضرت آدم(ع)]] را دچار لغزش کرد.<ref>سوره بقره، آیه ۳۶ و ۳۶.</ref> به عقیده علمای شیعه، ادله عقلی به [[عصمت انبیا]] و [[عصمت امامان|امامان]] حکم میکنند و اینکه آنها هیچ [[گناه|گناهی]] چه [[گناه کبیره|کبیره]] و چه صغیره مرتکب نمیشوند.<ref>سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> ازاینرو، نمیتوان به آنان گناه نسبت داد. بنابراین موارد فوق را باید ترک اولی دانست.<ref>نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۲۸۹؛ شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۳۳۰.</ref> | [[شیعیان]] معتقدند خطاها و لغزشهایی که از [[پیامبران(ع)]] نقل شده، ترک اولی هستند و [[گناه]] به شمار نمیآیند. <ref>العلامة الطباطبائي، الميزان في تفسير القرآن، ج۱۴، ص۲۲۲.</ref>{{یاد| ومعصية آدم ـ ربه ...إنما هي معصية أمر إرشادي لا مولوي والأنبياء عليهمالسلام معصومون من المعصية والمخالفة في أمر يرجع إلى الدين الذي يوحى إليهم ... إن الأنبياء عليهمالسلام على عصمتهم يجوز لهم ترك الأولى ومنه أكل آدم عليهالسلام من الشجرة }} برای مثال در [[قرآن]] نمونههایی از لغزش به برخی از [[پیامبران(ع)]] نسبت داده شده است.<ref>نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۶۷-۱۵۰.</ref> برای نمونه در [[سوره بقره]] آمده است که [[شیطان]]، [[حضرت آدم(ع)]] را دچار لغزش کرد.<ref>سوره بقره، آیه ۳۶ و ۳۶.</ref> به عقیده علمای شیعه، ادله عقلی به [[عصمت انبیا]] و [[عصمت امامان|امامان]] حکم میکنند و اینکه آنها هیچ [[گناه|گناهی]] چه [[گناه کبیره|کبیره]] و چه صغیره مرتکب نمیشوند.<ref>سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> ازاینرو، نمیتوان به آنان گناه نسبت داد. بنابراین موارد فوق را باید ترک اولی دانست.<ref>نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۲۸۹؛ شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۳۳۰.</ref> | ||