الذریعة الی اصول الشریعة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
کتاب '''الذریعة الی اُصول الشریعة''' اثر علمی [[سید مرتضی]](۳۵۵-۴۳۶ق)، اولین کتاب کامل، در اصول فقه شیعه امامیه است. | کتاب '''الذریعة الی اُصول الشریعة''' اثر علمی [[سید مرتضی]](۳۵۵-۴۳۶ق)، اولین کتاب کامل، در اصول فقه شیعه امامیه است. | ||
با توجه به [[غیبت امام مهدی(عج)|عصر غیبت]] و عدم دسترسی به [[امامان شیعه|امام معصوم(ع)]] این کتاب با رویکرد [[اجتهاد]] محور و توجه به مبانی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، در دو جلد که دربردارنده سیزده باب است به رشته تحریر در آمد. مؤلف در این کتاب به مباحثی همچون اوامر، نواهی، | با توجه به [[غیبت امام مهدی(عج)|عصر غیبت]] و عدم دسترسی به [[امامان شیعه|امام معصوم(ع)]] این کتاب با رویکرد [[اجتهاد]] محور و توجه به مبانی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، در دو جلد که دربردارنده سیزده باب است به رشته تحریر در آمد. مؤلف در این کتاب به مباحثی همچون اوامر، نواهی، [[اجماع]]، قیاس، [[اجتهاد]]، مجمل و مبین و... پرداخته است و توجه ویژه‌ای به بیان [[اصول فقه]] و جدا کردن آن از اصول دین داشته است. | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
کتاب الذریعة در اواخر حیات [[سید مرتضی]] نگاشته شده و از دو جهت حائز اهمیت است: ۱. این کتاب اولین کتاب کامل در [[اصول فقه]] شیعه امامیه است. با پایان یافتن دوران [[غیبت صغرا]] و عدم دسترسی به امام معصوم، شیعیان احساس کردند باید بر اساس یک سلسله اصول از منابع حدیثی موجود بهره بگیرند. با توجه به این نیاز، فقهای شیعه رو به [[اجتهاد]] آوردند و به دنبال آن آثار اصولی تدوین شد. هیچ یک از این آثار همه ابواب را در بر نمی‌گرفت. سید مرتضی اولین کتاب جامع در زمینه [[اصول فقه]] شیعه را تدوین کرد.<ref>بحرالعلوم، ج ۳ ،ص ۱۴۴؛ آصفى، ص ۸۰ـ۸۲</ref> ۲. «سید مرتضی» در این کتاب مسائل اصول فقه را از مسائل [[اصول دین]] جدا کرد در حالیکه در کتبی که قبل از این کتاب تألیف می‌شد، مسائل اصول فقه و اصول دین با یکدیگر خلط می‌شد. <ref>سید مرتضی، الذریعة، ۱۴۴۱ق، ج۱،ص۱۱.</ref> | کتاب الذریعة در اواخر حیات [[سید مرتضی]] نگاشته شده و از دو جهت حائز اهمیت است: ۱. این کتاب اولین کتاب کامل در [[اصول فقه]] شیعه امامیه است. با پایان یافتن دوران [[غیبت صغرا]] و عدم دسترسی به امام معصوم، شیعیان احساس کردند باید بر اساس یک سلسله اصول از منابع حدیثی موجود بهره بگیرند. با توجه به این نیاز، فقهای شیعه رو به [[اجتهاد]] آوردند و به دنبال آن آثار اصولی تدوین شد. هیچ یک از این آثار همه ابواب را در بر نمی‌گرفت. سید مرتضی اولین کتاب جامع در زمینه [[اصول فقه]] شیعه را تدوین کرد.<ref>بحرالعلوم، ج ۳ ،ص ۱۴۴؛ آصفى، ص ۸۰ـ۸۲</ref> ۲. «سید مرتضی» در این کتاب مسائل اصول فقه را از مسائل [[اصول دین]] جدا کرد در حالیکه در کتبی که قبل از این کتاب تألیف می‌شد، مسائل اصول فقه و اصول دین با یکدیگر خلط می‌شد. <ref>سید مرتضی، الذریعة، ۱۴۴۱ق، ج۱،ص۱۱.</ref> | ||