پرش به محتوا

بسم الله الرحمن الرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
'''بسم الله الرَّحمن الرَّحیم''' یا '''بَسمَلَه''' آیه‌ای از آیات قرآن که در ابتدای همه سوره‌ها غیر از [[سوره برائت]] آمده است. [[امامیه]]، برخی از [[صحابه]] و [[تابعین]]، [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] و از میان [[قاریان هفت‌گانه|قاریان هفتگانه]]، [[عاصم بن ابی النجود کوفی|عاصم]] و [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسائی]] بر این باورند که بسمله در هر سوره‌ای غیر از [[سوره برائت]]، آیه‌ای مستقل به شمار می‌رود و جزء همان سوره است. برخی دیگر همچون [[مالک بن انس]] و [[ابوحنیفه]] بسمله را آیه‌ای مستقل دانسته‌اند که صرفاً برای بیان آغاز سوره‌ها و فاصله بین آن‌ها آمده است. [[احمد بن حنبل]] و [[حمزة ‌بن حبیب|حمزه]] از قاریان هفت‌گانه و برخی دیگر معتقدند که بسمله فقط در [[سوره حمد]] آیه‌ای مستقل بوده و جزئی از این سوره به شمار می‌رود.
'''بسم الله الرَّحمن الرَّحیم''' یا '''بَسمَلَه''' آیه‌ای از آیات قرآن که در ابتدای همه سوره‌ها غیر از [[سوره برائت]] آمده است. [[امامیه]]، برخی از [[صحابه]] و [[تابعین]]، [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] و از میان [[قاریان هفت‌گانه|قاریان هفتگانه]]، [[عاصم بن ابی النجود کوفی|عاصم]] و [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسائی]] بر این باورند که بسمله در هر سوره‌ای غیر از [[سوره برائت]]، آیه‌ای مستقل به شمار می‌رود و جزء همان سوره است. برخی دیگر همچون [[مالک بن انس]] و [[ابوحنیفه]] بسمله را آیه‌ای مستقل دانسته‌اند که صرفاً برای بیان آغاز سوره‌ها و فاصله بین آن‌ها آمده است. [[احمد بن حنبل]] و [[حمزة ‌بن حبیب|حمزه]] از قاریان هفت‌گانه و برخی دیگر معتقدند که بسمله فقط در [[سوره حمد]] آیه‌ای مستقل بوده و جزئی از این سوره به شمار می‌رود.


بیشتر مفسران، «باء» در «بسم الله» را به معنای ابتدائیت گرفته‌اند که بر طبق آن وقتی کسی می‌گوید «بسم الله»، معنایش این است که کارش را با نام خدا آغاز کرده است. در باب تفاوت معنایی اوصاف «رحمان» و «رحیم» نیز گفته‌اند، «رحمان» به‌معنای رحمت عامی است که از جانب خداوند همه بندگان؛ اعم از کافر و مؤمن را در برمی‌گیرد و صفت «رحیم» بر رحمت پیوسته و دائم وی دلالت می‌کند که تنها به بندگان مؤمن اختصاص دارد.
بیشتر مفسران، «باء» در «بسم الله» را به معنای ابتدائیت گرفته‌اند که بر طبق آن، «بسم الله»، به‌معنای آغاز نمودن کار با نام خدا است. در باب تفاوت معنایی اوصاف «رحمان» و «رحیم» نیز گفته‌اند، «رحمان» به‌معنای رحمت عامی است که از جانب خداوند همه بندگان؛ اعم از کافر و مؤمن را در برمی‌گیرد و صفت «رحیم» بر رحمت پیوسته و دائم وی دلالت می‌کند که تنها به بندگان مؤمن اختصاص دارد.


درباره فضیلت بسمله و همچنین فضیلت قرائت و کتابت آن روایاتی از اهل بیت(ع) در منابع روایی نقل شده است. برپایه روایت مشهوری که از پیامبر(ص) نقل شده، هر کاری که بدون نام خداوند آغاز شود ناقص است. برخی عالمان آن را شعار اسلام دانسته‌اند. این آیه در شعر و ادبیات فارسی به کار رفته و کتابت آن مورد توجه خطاطان و هنرمندان خوشنویسی، کاشی‌نویسی، معرق‌کاری و...قرار گرفته است.
درباره فضیلت بسمله و همچنین فضیلت قرائت و کتابت آن روایاتی از اهل بیت(ع) در منابع روایی نقل شده است. برپایه روایت مشهوری که از پیامبر(ص) نقل شده، هر کاری که بدون نام خداوند آغاز شود ناقص است. برخی عالمان آن را شعار اسلام دانسته‌اند. این آیه در شعر و ادبیات فارسی به کار رفته و کتابت آن مورد توجه خطاطان و هنرمندان خوشنویسی، کاشی‌نویسی، معرق‌کاری و...قرار گرفته است.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸

ویرایش