سید عبدالکریم بن احمد حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
←فعالیت‌های علمی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== فعالیت‌های علمی== | == فعالیت‌های علمی== | ||
عبدالکریم دوران نوجوانی خود را در حله سپری کرد و پس از چند سال برای کسب علم و استفاده از بزرگان عراق رو به بغداد نمود و تا اواخر عمر خویش در بغداد به تحصیل و تدریس پرداخت. سید عبدالکریم در چهار سالگی و در مدت ۴۰ روز خواندن و نوشتن را آموخت و از استاد بی‌نیاز گشت. خانه او پیوسته محل تجمع بزرگان، علما و اشراف بود و محافل علمی برگزار میکرد. او نه تنها فقیه، بلکه شاعر، | عبدالکریم دوران نوجوانی خود را در حله سپری کرد و پس از چند سال برای کسب علم و استفاده از بزرگان عراق رو به بغداد نمود و تا اواخر عمر خویش در بغداد به تحصیل و تدریس پرداخت. سید عبدالکریم در چهار سالگی و در مدت ۴۰ روز خواندن و نوشتن را آموخت و از استاد بی‌نیاز گشت. خانه او پیوسته محل تجمع بزرگان، علما و اشراف بود و محافل علمی برگزار میکرد. او نه تنها فقیه، بلکه شاعر، نسب شناس و ادیب هم بود.<ref>ابن طاووس، ترجمه فرحة الغری، ۱۳۷۹ش، ص۱۳.</ref> | ||
[[ابن داود حلی|ابن داود حلی]] صاحب کتاب [[رجال ابن داوود|رجال]] درباره سید عبدالکریم می‌گوید که از کودکی با هم بودند و در اخلاق و معاشرت نمونه بود و در هوش و ذکاوت و قدرت حافظه کسی را مانند او ندیده، به گونه‌ای که در مدت کوتاهی و در حالی‌که یازده سال داشت حافظ [[قرآن]] شد.<ref>ابن طاووس، ترجمه فرحة الغری، ۱۳۷۹ش، ص۱۳.</ref> | [[ابن داود حلی|ابن داود حلی]] صاحب کتاب [[رجال ابن داوود|رجال]] درباره سید عبدالکریم می‌گوید که از کودکی با هم بودند و در اخلاق و معاشرت نمونه بود و در هوش و ذکاوت و قدرت حافظه کسی را مانند او ندیده، به گونه‌ای که در مدت کوتاهی و در حالی‌که یازده سال داشت حافظ [[قرآن]] شد.<ref>ابن طاووس، ترجمه فرحة الغری، ۱۳۷۹ش، ص۱۳.</ref> | ||