Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←متن و ترجمه) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه== | ||
آیه ۱۰۸ سوره انعام بنابر توضیح [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] به دنبال چند آیه پیش که دعوت به اسلام را از راه تبیین و استدلال میداند نه از راه اجبار، تأکید میکند که بتهای مشرکان را دشنام ندهید تا آنها نیز در مقابل به خداوند دشنام ندهند، زیرا هر گروه وملتی نسبت به عقاید خود تعصب دارد و خداوند اعمال افراد را برایشان زیبا جلوه داده است ولی بدانید که بازگشت همه به سوی خداست و خداوند رفتار همه را به آنان یادآوری خواهد کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۳۹۴.</ref> | |||
{{عربی|اندازه=۱۰۰%|<big>«وَ لا تَسُبُّوا الَّذِینَ یدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَیرِ عِلْمٍ کذلِک زَینَّا لِکلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلی رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَینَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یعْمَلُونَ»؛</big>}} (معبود) کسانی را که غیر خدا را میخوانند دشنام ندهید مبادا آنها (نیز) از روی ظلم و جهل خدا را دشنام دهند، این چنین برای هر امتی عملشان را زینت دادیم سپس بازگشت آنها به سوی پروردگارشان است و آنها را از آنچه عمل میکردند آگاه میسازد (و پاداش و کیفر میدهد). | |||
| | |||
| | به گفته [[سید محمدحسین فضلالله|فضلالله]] در تفسیر [[من وحی القرآن (کتاب)|من وحی القرآن]] این آیه بیانگر یک قاعده قرآنی و اسلامی است که تلاش میکند فضای دعوت اسلامی را از بدگویی و دشنام دور کند.<ref>فضلالله، من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۶۶.</ref> او همچنین از این آیه نتیجه میگیرد که در اختلافات فکری و فرهنگی باید از هر گونه روشی سلبی پرهیز شود.<ref>فضلالله، من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۶۸.</ref> تفسیر نمونه این توصیه را نشان از منطقیبودن تعالیم اسلامی میداند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۳۹۳.</ref> | ||
===شأن نزول=== | ===شأن نزول=== | ||
واحدی در کتاب اسباب النزول چند روایت در [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه ۱۰۸ سوره انعام | واحدی در کتاب اسباب النزول چند روایت در [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه ۱۰۸ سوره انعام آوررتفه است.<ref>واحدی، اسباب النزول، ۱۴۱۱ق، ص۲۲۴.</ref> از ابنعباس نقل شده، مشرکان پیش پیامبر آمدند و گفتند از دشنام بتهای ما دست بردار وگرنه خدای تو را دشنام میدهیم که این آیه بر پیامبر نازل گردید.<ref>واحدی، اسباب النزول، ۱۴۱۱ق، ص۲۲۴.</ref> از قتاده نیز نقل شده، هنگامی که [[آیه ۹۸ سوره انبیاء]] نازل گردید که بتها را هیزم جهنم توصیف کرده بود، مشرکان پیش پیامبر آمده و به پیامبر گفتند که اگر از سب بتهای ما دست برندارید خدای شما را دشنام میدهیم و پس از آن بود که این آیه نازل گردید.<ref>ابوالفتوح رازی، تفسیر روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۴۰۹.</ref> | ||
علامه طباطبایی برخی از این روایتها را به دلیل اختلاف در صدر و ذیل آنها و همچنین منزه بودن پیامبر از این رفتار رد میکند و نتیجه میگیرد که مخاطب نهی در آیه ۱۰۸ انعام پیامبر نیست و آیه مسلمانان را مخاطب قرار داده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۲۳.</ref> | علامه طباطبایی برخی از این روایتها را به دلیل اختلاف در صدر و ذیل آنها و همچنین منزه بودن پیامبر از این رفتار رد میکند و نتیجه میگیرد که مخاطب نهی در آیه ۱۰۸ انعام پیامبر نیست و آیه مسلمانان را مخاطب قرار داده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۳۲۳.</ref> |