اعلمیت: تفاوت میان نسخه‌ها

هم‌زمان با تدوین نخستین مباحث تقلید در اصول اهل سنت، مسئلۀ تقلید اعلم نیز مطرح گشت. در سدۀ ۴ق، در صورت تعدد مجتهدان دو قول نزد اهل سنت وجود داشته است، گروهی مقلد را در رجوع به آنان مخیر می‌کردند و گروهی تقلید از اعلم را ضروری می‌شمردند<ref>جصاص، الفصول، ج۲، ص۳۷۲؛ ابویعلی، العدة فی اصول الفقه، ج۴، ص۱۲۲۶؛ شهرستانی، الملل و النحل‌، ج۱، ص۱۸۶؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن،  ج۲، ص۲۱۱.</ref> از قائلان به تقلید اعلم، ابن سریج و قفال مروزی نام بُرده‌اند<ref>ابواسحاق، التبصرة، ص۴۱۵.</ref> به طور خلاصه باید گفت در فقه [[اهل سنّت‌]]، [[فقیهان]] [[مذهب حنفی|حنفی‌]] و [[مذهب مالکی|مالکی‌]]، [[احمد بن حنبل‌]] و اکثر مذهب [[شافعی]] شرط اعلمیت را پذیرفته‌اند<ref>غزالی‌، ج‌۲، ص‌۴۰۴؛ حسینی حنفی‌، تیسیر التحریر، ج ۴، ص۲۵۱.</ref> ولی قاضی ابوبکر باقلانی و جمعی از فقیهان حنبلی تقلید از غیر اعلم را جایز دانسته‌اند<ref>حسینی حنفی‌، تیسیر التحریر، ج ۴، ص۲۵۱؛ حکیم‌، الاصول العامة، ص۶۳۷.</ref>