تکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←در سرزمین‌های عربی قلمرو عثمانی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
در سرزمین‌های عربی قلمرو عثمانی، تکیه‌های بسیاری بر پا بوده که افزون بر اقامتگاه صوفیان، به پذیرایی از در راه ماندگان «[[ابن سبیل|ابن سبیل]]» اختصاص داشته است. از جمله، در [[دمشق]] تکیه‌ای را سلطان سلیم در خلال اقامتش در آن شهر، در ۹۲۳، بنا نهاد که از حیث ویژگی‌های معماری عثمانی در سرزمین‌های عربی حائز اهمیت است.<ref>ریحاوی، «الابنیة الثریة فی دمشق»، ص۱۲۵ـ۱۲۶.</ref> | در سرزمین‌های عربی قلمرو عثمانی، تکیه‌های بسیاری بر پا بوده که افزون بر اقامتگاه صوفیان، به پذیرایی از در راه ماندگان «[[ابن سبیل|ابن سبیل]]» اختصاص داشته است. از جمله، در [[دمشق]] تکیه‌ای را سلطان سلیم در خلال اقامتش در آن شهر، در ۹۲۳، بنا نهاد که از حیث ویژگی‌های معماری عثمانی در سرزمین‌های عربی حائز اهمیت است.<ref>ریحاوی، «الابنیة الثریة فی دمشق»، ص۱۲۵ـ۱۲۶.</ref> | ||
در [[فلسطین]] ، خاصکی سلطان، همسر سلطان سلیمان قانونی، در ۹۵۹ و فاطمه خاتون در ۹۷۴ تکایایی بنا کردند که اوقاف بسیاری در قدس ([[بیت المقدس|بیت المقدّس]])، صَفَد، غَزّه، حِمْص، حلب و دمشق بدانها اختصاص داده شد.<ref>مرعشلی، الموسوعة الفلسطینیه، ۱۹۸۴م، ذیل «تکایا».</ref> در ۹۹۵ نیز خداوند کارْبِک، فرماندار قدس، تکیه‌ای برای طریقت مولویه در سعدیه قدس بنا کرد که شیخ آن از قونیه تعیین می‌شد و صوفی مشهور عبدالغنی نابلسی در ۱۱۰۱ از آن دیدار کرد.<ref>مرعشلی، الموسوعة الفلسطینیه، ۱۹۸۴م، ذیل «تکایا».</ref> اولیا چلبی نیز به تکایای طریقت‌های | در [[فلسطین]] ، خاصکی سلطان، همسر سلطان سلیمان قانونی، در ۹۵۹ و فاطمه خاتون در ۹۷۴ تکایایی بنا کردند که اوقاف بسیاری در قدس ([[بیت المقدس|بیت المقدّس]])، صَفَد، غَزّه، حِمْص، حلب و دمشق بدانها اختصاص داده شد.<ref>مرعشلی، الموسوعة الفلسطینیه، ۱۹۸۴م، ذیل «تکایا».</ref> در ۹۹۵ نیز خداوند کارْبِک، فرماندار قدس، تکیه‌ای برای طریقت مولویه در سعدیه قدس بنا کرد که شیخ آن از قونیه تعیین می‌شد و صوفی مشهور عبدالغنی نابلسی در ۱۱۰۱ از آن دیدار کرد.<ref>مرعشلی، الموسوعة الفلسطینیه، ۱۹۸۴م، ذیل «تکایا».</ref> اولیا چلبی نیز به تکایای [[طریقت|طریقت‌های صوفیه]] در نابلس، الخلیل، حُنَین و دیگر شهرهای فلسطین اشاره کرده است. | ||
در دوره عثمانی بسیاری از مکان هایی، که پیش از این دوره با کارکردی مشابه تکایا ساخته و به عنوانی دیگر مشهور شده بودند، تکیه خوانده شدند، از جمله تکیه سیدناالخلیل از دوره ممالیک که پیشتر سماط سیدناالخلیل نامیده می‌شد. تکیه بنی موسی که الظاهر بَیبرَس آن را در سده هفتم بین قدس و اریحا ساخته بود و تکیه عیون التجار در طبریه که در اصل کاروانسرایی بود که در ۸۴۳ بنا شده بود و عثمان سنان پاشا (متوفی ۱۰۰۴) آن را مرمت کرد.<ref>مرعشلی، الموسوعة الفلسطینیه، ۱۹۸۴م، ذیل «تکایا».</ref> | در دوره عثمانی بسیاری از مکان هایی، که پیش از این دوره با کارکردی مشابه تکایا ساخته و به عنوانی دیگر مشهور شده بودند، تکیه خوانده شدند، از جمله تکیه سیدناالخلیل از دوره ممالیک که پیشتر سماط سیدناالخلیل نامیده می‌شد. تکیه بنی موسی که الظاهر بَیبرَس آن را در سده هفتم بین قدس و اریحا ساخته بود و تکیه عیون التجار در طبریه که در اصل کاروانسرایی بود که در ۸۴۳ بنا شده بود و عثمان سنان پاشا (متوفی ۱۰۰۴) آن را مرمت کرد.<ref>مرعشلی، الموسوعة الفلسطینیه، ۱۹۸۴م، ذیل «تکایا».</ref> | ||