اصل صحت: تفاوت میان نسخهها
←مفهومشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
اصل صحت در قواعد فقهی «اصالة الصحه فی عمل الغیر» نامیده شده است. این قاعده در فقه به معنای درست دانستن عمل مسلمان است.<ref>أنصاری، فرائد الأصول، مجمع الفکر الاسلامی، ج۳، ص۳۴۵؛ حائری یزدی، درر الفوائد، مهر، ج۲، ص۲۳۷؛ ایروانی، دروس تمهیدیة فی القواعد الفقهیة، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۷۴؛ واعظ حسینی، مصباح الأصول، داوری، ج۳، ص۳۲۲؛ ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۸۶.</ref> در اخلاق به معنای مباح قلمداد کردن کار دیگری بیان شده است.<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۹۵.</ref> گرچه برخی این قاعده را درباره عملکرد خود انسان جاری دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، القواعد الفقهیة، ۱۳۷۰ش، ج۱، ص۱۱۳.</ref> | اصل صحت در قواعد فقهی «اصالة الصحه فی عمل الغیر» نامیده شده است. این قاعده در فقه به معنای درست دانستن عمل مسلمان است.<ref>أنصاری، فرائد الأصول، مجمع الفکر الاسلامی، ج۳، ص۳۴۵؛ حائری یزدی، درر الفوائد، مهر، ج۲، ص۲۳۷؛ ایروانی، دروس تمهیدیة فی القواعد الفقهیة، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۷۴؛ واعظ حسینی، مصباح الأصول، داوری، ج۳، ص۳۲۲؛ ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۸۶.</ref> در اخلاق به معنای مباح قلمداد کردن کار دیگری بیان شده است.<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۹۵.</ref> گرچه برخی این قاعده را با عنوان «أصالة الصحة في الأفعال الصادرة من الغير أو من النفس» مطرح نموده و آن را هم درباره عملکرد خود انسان نیز جاری دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، القواعد الفقهیة، ۱۳۷۰ش، ج۱، ص۱۱۳.</ref> | ||
==کاربرد== | ==کاربرد== |