هدایت تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها
←چیستی هدایت تشریعی
(←منابع) |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== چیستی هدایت تشریعی== | == چیستی هدایت تشریعی== | ||
[[خداوند]] افزو‌ن‌بر [[هدایت تکوینی]] که در [[فطرت]] انسان قرار داده، عهده‌دار هدایت به‌وسیله پیامبران و [[وحی تشریعی|وحی]] است. در این هدایت، راهنمایى از طریق تعلیم و تربیت، وضع قوانین، پند و اندرز و موعظه صورت می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، هدایت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۴۲،۴۷،۴۹۰.</ref> آیاتی در [[قرآن]] به این حقیقت اشاره دارد؛ همچون آیه: «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا»؛<ref>سوره إنسان، آیه ۳.</ref> «ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد یا ناسپاس.» و آیه «وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ»؛<ref>سوره بلد، آیه ۱۰.</ref> «و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم.» [[ملاصدرا]] از برخی محققان نقل کرده که [[خدا|خداوند]] چهارگونه هدایت دارد ۱- هدایت با بخشیدن قوا و امکانات مورد نیاز برای رهنمون شدن به مصالح و دستیافتن به آنها مانند: اعطای [[عقل]] و حواس ظاهری و باطنی. [[آیه ۵۰ سوره طه]] «الَّذِي أَعْطى كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى» دلالت بر این نوع از هدایت دارد. ۲- هدایت از راه | [[خداوند]] افزو‌ن‌بر [[هدایت تکوینی]] که در [[فطرت]] انسان قرار داده، عهده‌دار هدایت به‌وسیله پیامبران و [[وحی تشریعی|وحی]] است. در این هدایت، راهنمایى از طریق تعلیم و تربیت، وضع قوانین، پند و اندرز و موعظه صورت می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، هدایت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۴۲،۴۷،۴۹۰.</ref> آیاتی در [[قرآن]] به این حقیقت اشاره دارد؛ همچون آیه: «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا»؛<ref>سوره إنسان، آیه ۳.</ref> «ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد یا ناسپاس.» و آیه «وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ»؛<ref>سوره بلد، آیه ۱۰.</ref> «و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم.» [[ملاصدرا]] از برخی محققان نقل کرده که [[خدا|خداوند]] چهارگونه هدایت دارد ۱- هدایت با بخشیدن قوا و امکانات مورد نیاز برای رهنمون شدن به مصالح و دستیافتن به آنها مانند: اعطای [[عقل]] و حواس ظاهری و باطنی. [[آیه ۵۰ سوره طه]] «الَّذِي أَعْطى كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى» «هر چيزى را خلقتى كه درخور اوست داده، سپس آن را هدايت فرموده است.» دلالت بر این نوع از هدایت دارد. ۲- هدایت از راه نصبِ نشانه‌هایی برای شناسایی حق از باطل [[آیه ۱۰ سوره بلد]] «وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ» اشاره به این نوع از هدایت دارد.۳- هدایت با فرستادن [[پیامبران]] و نازل کردن کتب آسمانی آیه ۷۳ سوره انبیا «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ» گویای این نوع از هدایت است. ۴- هدایت بامشاهده حقایق اشیا از طریق [[وحی]]، و الهام و رؤیاهای صادق چنان‌چه در آیه ۹۰ سوره انعام به آن اشاره شده است «أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ» <ref>الملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۱، صص۱۰-۱۰۱</ref> | ||
==ویژگی‌ها== | ==ویژگی‌ها== | ||