محمدتقی آقا نجفی اصفهانی: تفاوت میان نسخهها
←انتقال به تهران
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
آقا نجفی به [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و دستگاه حکومت او بیاعتنا بود و با [[ظلالسلطان]] فرزند شاه که حاکم اصفهان بود و بسیار بر مردم ستم میکرد، همواره درگیر بود، اما در واقع قدرت او از قدرت حاکم اصفهان افزونتر بود. ظلالسلطان، آقانجفی را مانع تاخت و تاز، چپاول و تجاوز خود مییافت. مأموران استعماری [[بریتانیا|انگلستان]] نیز که برای بسط تسلط دولت متبوع خود بر ایران، برنامههای گسترده داشتند و قدرت اجتماعی آقانجفی را مانع اجرای نقشههای خویش مییافتند، از او بیمناک بودند. به همین جهت، همواره سعی در تضعیف وی داشتند ولی به جهت توجه مردم به وی، دشمنی آنان کاری از پیش نبرد. | آقا نجفی به [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و دستگاه حکومت او بیاعتنا بود و با [[ظلالسلطان]] فرزند شاه که حاکم اصفهان بود و بسیار بر مردم ستم میکرد، همواره درگیر بود، اما در واقع قدرت او از قدرت حاکم اصفهان افزونتر بود. ظلالسلطان، آقانجفی را مانع تاخت و تاز، چپاول و تجاوز خود مییافت. مأموران استعماری [[بریتانیا|انگلستان]] نیز که برای بسط تسلط دولت متبوع خود بر ایران، برنامههای گسترده داشتند و قدرت اجتماعی آقانجفی را مانع اجرای نقشههای خویش مییافتند، از او بیمناک بودند. به همین جهت، همواره سعی در تضعیف وی داشتند ولی به جهت توجه مردم به وی، دشمنی آنان کاری از پیش نبرد. | ||
== | == تبعید به تهران == | ||
بنابر نقل شبیری زنجانی آقا نجفی بر نهی از منکر اصرار داشت و دستور کشتن بابیها را صادر کرد. این قبیل کارها برای [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] ناخوشایند بود و چندین مرتبه او را به تهران احضر کرد و در یکی از این موارد به او اجازه بازگشت به اصفهان نداد تا بین علمای تهران عضم شود.<ref>شبیری زنجانی، جرعهای از دریا، ج۱، ص۵۲۸.</ref> اما آقانجفی در تهران هم، علاوه بر دایر ساختن حوزه درسی، به مبارزه سیاسی و روشن ساختن ذهن مردم نسبت به فساد دربار و نظام حاکم و سرانجام مداخلات بیگانگان در امور کشور ادامه داد و چون خطر فعالیت وی در پایتخت برای رژیم بیشتر بود، او را به اصفهان بازگردادند. همانند این حادثه در ۱۳۲۱ق/۱۹۰۳م در هنگام سلطنت [[مظفرالدین شاه]] نیز تکرار شد. | بنابر نقل شبیری زنجانی آقا نجفی بر نهی از منکر اصرار داشت و دستور کشتن بابیها را صادر کرد. این قبیل کارها برای [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] ناخوشایند بود و چندین مرتبه او را به تهران احضر کرد و در یکی از این موارد به او اجازه بازگشت به اصفهان نداد تا بین علمای تهران عضم شود.<ref>شبیری زنجانی، جرعهای از دریا، ج۱، ص۵۲۸.</ref> اما آقانجفی در تهران هم، علاوه بر دایر ساختن حوزه درسی، به مبارزه سیاسی و روشن ساختن ذهن مردم نسبت به فساد دربار و نظام حاکم و سرانجام مداخلات بیگانگان در امور کشور ادامه داد و چون خطر فعالیت وی در پایتخت برای رژیم بیشتر بود، او را به اصفهان بازگردادند. همانند این حادثه در ۱۳۲۱ق/۱۹۰۳م در هنگام سلطنت [[مظفرالدین شاه]] نیز تکرار شد. | ||