سوره لقمان: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

وجه تسمیه سوره لقمان از آیه دوازدهم آن برگرفته شده است. نام [[لقمان]] دوبار در این سوره  درآیات ۱۲و ۱۳به کار رفته و در هیچ سوره دیگری نیامده است.<ref>صفوی، «سوره لقمان»، ص۷۹۹.</ref> این سوره به دلیل آنکه( در آیات ۱۳ تا ۱۹) حاوی اندرزهای لقمان به فرزندش است، لقمان نامیده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۶.</ref>

سوره لقمان جز [[سوره‌های مکی]] و در [[فهرست ترتیبی سوره‌های قرآن|ترتیب نزول]]، پنجاه و هفتمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] نازل شده است. این سوره در چینش کنونی [[مصحف|مُصحَف]]، سی و یکمین سوره است و در [[جزء]] ۲۱ قرآن جای دارد.<ref>ثعلبی نیشابوری، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۷، ص۳۰۹.</ref>

سوره لقمان ۳۴ آیه،{{یاد|تعداد آیات این سوره در نزد قاریان [[حجاز]] ۳۳ و به نظر دیگر قاریان ۳۴ آیه است که نظریه دوم مشهور است.(خرمشاهی، «سوره لقمان»، ج۲، ص۱۲۴۶-۱۲۴۵)}} ۵۵۰ کلمه و ۲۱۷۱ حرف دارد و هفدهمین سوره‌ای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز گشته است و ششمین سوره از [[سوره‌های  «لامات»|سوره‌های هفتگانه لامات]] است که با حروف رمزی و مقطعه «الم» آغاز می‌شوند. سوره لقمان از [[سوره‌های مثانی]] و مقداری کمتر از یک حزب است.<ref>صفوی، «سوره لقمان»، ص۷۹۹.</ref> برخی معتقدند دو آیه ۲۷ و ۲۸ این سوره در [[مدینه]] نازل شده است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۵، ص۱۱۴.</ref>  

<br />