حسین بن محمد آل‌عصفور: تفاوت میان نسخه‌ها

گفته شده او هفت فرزند داشت که پنج<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷۲.</ref> یا شش نفر<ref>بحرانی، أنوار البدرین، ۱۴۰۷ق، ص۲۱۳-۲۱۶.</ref> آنها از عالمان سرشناس بودند، و تعدادی از آنها در مناطق مختلف [[ایران]] زندگی می‌کردند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷۲.</ref> معروف‌ترین فرزند او [[حسن بن حسین آل‌عصفور|حسن بن حسین]] از فقیهان شیعه بود که در [[سال ۱۲۱۶ هجری قمری|سال ۱۲۱۶ق]] از بحرین به [[بوشهر]] مهاجرت کرد<ref>امین، مستدرکات أعیان الشیعة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۷۹.</ref> و [[امام جمعه]]، [[قضاوت|قاضی]] و [[حاکم شرع]] شهر شد.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۳۴۶.</ref> او علاوه بر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی، سبب تقویت جایگاه [[شیعه|شیعیان]] در این مناطق شد.<ref>منصوری مقدم، لاری منفرد، «مهاجرت خاندان آل‌عصفور از بحرین به بوشهر و تأثیر آن بر تحولات سیاسی و اجتماعی-فرهنگی آن شهر در عصر قاجار»، ص۱۸.</ref> عبدالله عصفوری امامت جماعت و امامت جمعه و مسئول نشر احکام در بحرین<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۲۰، ص۷۷۵.</ref> و همچنین احمد بن حسین عالم و امام جماعت و مسئول امور شرعیه شهر بوشهر<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ۱۴۳۰ق، ج۱۰، ص۸۶.</ref> از جمله فرزندان دیگر حسین بن محمد بودند.