سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات ۱تا۱۱
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
آیات اول تا هشتم این سوره برخی ازصفات و ویژگی‌های مومنان را بیان کرده‌است و بیانگر این واقعیت است که صفت ایمان آن گاه واقعی است که دارای آثار و لوازم مرتبط با خودش باشد تا بتوان از آن انتظار نتیجه مطلوبش را که همان فلاح و رستگاری داشت. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، اعلمی بیروت، ج۱۵، ص ۷.</ref>در قرآن کریم یازده مورد كلمه‌ى فلاح (رستگارى) با كلمه‌ى «لَعَلَّ» (شايد) همراه است: «لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» ولی در سه سوره به صورت حتمی ذکر شده ۱- سوره مؤمنون آیه ۱ (قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ) ۲- سوره اعلی آیه ۱۴ (قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ) ۳- سوره شمس آیه ۹(قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا) از مقايسه اين سه مورد با يكديگر، روشن مى‌شود كه ايمان و تزكيه داراى جوهر واحدى هستند. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش، چاپ يازدهم، ج۶، ص۸۲.</ref> در روایتی از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] است که آیات یکم تا یازدهم سوره مومنون در باره [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] و [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] نازل شده‌است.{{یاد| نازل شدن آیه یا آیاتی در شأن و فضیلت اهلبیت (ع) به معنای اختصاص داشتن آیات به آنان نیست بلکه اهلبیت(ع) به عنوان کامل‌ترین مصداق هستند.}}در روایتی دیگر [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] از پدرانشن نقل کرده که امام علی (ع) پس از ولادت و خارج شدن همراه مادرش [[فاطمه بنت اسد]] از [[کعبه]] در نخستین دیدار با رسول خدا(ص) تبسمی کرد و به حضرت به عنوان رسول خدا سلام داد و آیات یکم تا یازدهم سوره مومنون را تلاوت کرد. <ref>البحراني، البرهان في تفسير القرآن، الناشر: مؤسسة البعثة، ج۴، ص ۱۳.</ref> | آیات اول تا هشتم این سوره برخی ازصفات و ویژگی‌های مومنان را بیان کرده‌است و بیانگر این واقعیت است که صفت ایمان آن گاه واقعی است که دارای آثار و لوازم مرتبط با خودش باشد تا بتوان از آن انتظار نتیجه مطلوبش را که همان فلاح و رستگاری داشت. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، اعلمی بیروت، ج۱۵، ص ۷.</ref>در قرآن کریم یازده مورد كلمه‌ى فلاح (رستگارى) با كلمه‌ى «لَعَلَّ» (شايد) همراه است: «لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» ولی در سه سوره به صورت حتمی ذکر شده ۱- سوره مؤمنون آیه ۱ (قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ) ۲- سوره اعلی آیه ۱۴ (قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ) ۳- سوره شمس آیه ۹(قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا) از مقايسه اين سه مورد با يكديگر، روشن مى‌شود كه ايمان و تزكيه داراى جوهر واحدى هستند. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش، چاپ يازدهم، ج۶، ص۸۲.</ref> در روایتی از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] است که آیات یکم تا یازدهم سوره مومنون در باره [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] و [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] نازل شده‌است.{{یاد| نازل شدن آیه یا آیاتی در شأن و فضیلت اهلبیت (ع) به معنای اختصاص داشتن آیات به آنان نیست بلکه اهلبیت(ع) به عنوان کامل‌ترین مصداق هستند.}}در روایتی دیگر [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] از پدرانشن نقل کرده که امام علی (ع) پس از ولادت و خارج شدن همراه مادرش [[فاطمه بنت اسد]] از [[کعبه]] در نخستین دیدار با رسول خدا(ص) تبسمی کرد و به حضرت به عنوان رسول خدا سلام داد و آیات یکم تا یازدهم سوره مومنون را تلاوت کرد. <ref>البحراني، البرهان في تفسير القرآن، الناشر: مؤسسة البعثة، ج۴، ص ۱۳.</ref> | ||
===آیه ۱۴=== | |||
'''ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ''' | |||
آنگاه نطفه را به صورت علقه درآورديم. پس آن علقه را [به صورت] مضغه گردانيديم، و آنگاه مضغه را استخوانهايى ساختيم، بعد استخوانها را با گوشتى پوشانيديم، آنگاه [جنين را در] آفرينشى ديگر پديد آورديم. آفرين باد بر خدا كه بهترين آفرينندگان است. | |||
===آیات ۹۹ و ۱۰۰=== | ===آیات ۹۹ و ۱۰۰=== | ||