پرش به محتوا

سید حسین بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| وب‌گاه رسمی =
| وب‌گاه رسمی =
}}
}}
'''سیدحسین بادکوبه‌ای''' ([[سال ۱۲۹۳ هجری قمری|۱۲۹۳ق]] - [[سال ۱۳۵۸هجری قمری|۱۳۵۸ق]]) از علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم قمری است که علوم عقلی را در [[حوزه علمیه نجف]] تدریس می‌کرد. عالمانی مانند [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[سید عبدالاعلی سبزواری]]، [[سید محمد حسین طباطبائی]] از معروف‌ترین شاگردان وی هستند. مزار او در [[حرم امام علی(ع)]] است.
'''سیدحسین بادکوبه‌ای''' ([[سال ۱۲۹۳ هجری قمری|۱۲۹۳ق]] - [[سال ۱۳۵۸هجری قمری|۱۳۵۸ق]]) از علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم قمری است که علوم عقلی را در [[حوزه علمیه نجف]] تدریس می‌کرد. عالمانی مانند [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[سید عبدالاعلی سبزواری]]، [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمد حسین طباطبائی]] از معروف‌ترین شاگردان وی هستند. مزار او در [[حرم امام علی(ع)]] است.




خط ۳۵: خط ۳۵:


==تحصیلات==
==تحصیلات==
سید حسین بادکوبه‌ای از ابتدای نوجوانی به تحصیل دانش اسلامی روی آورد و مقدمات علوم [[حوزه علمیه|حوزوی]] را نزد پدر فراگرفت. پس از درگذشت پدرش، جهت فراگیری علوم اسلامی موطن خود را ترک گفت و به [[تهران]] رفت و در مدرسه «صدر» ساکن شد. وی به مدت هفت سال در [[تهران]] اقامت گزید و از محضر علمایی چون: [[سید ابوالحسن جلوه]] (۱۲۳۸-۱۳۱۴ق)،<ref> در آسمان معرفت، حسن حسنزاده آملی، ص۳۵۱ ۳۲۹.</ref> میرزا [[هاشم اشکوری]] (متوفای۱۳۳۲ق)<ref> بزرگان تنکابن، محمد سماوی حائری، ص۲۹۲ و ۲۹۱.</ref> و [[آقا علی زنوزی]] (۱۲۳۴-۱۳۰۷ق)<ref> تاریخ مرند، حسن جلالی عزیزیان، ص۴۰۹-۴۰۷.</ref> بهره برد و در [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]] و [[فلسفه]] تبحر یافت. به همین جهت او را از حکمای پرورش یافته در [[مکتب فلسفی تهران]] قلمداد کرده‌اند.<ref>طارمی، شهر هزار حکیم، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۵.</ref>
سید حسین بادکوبه‌ای از ابتدای نوجوانی به تحصیل دانش اسلامی روی آورد و مقدمات علوم [[حوزه علمیه|حوزوی]] را نزد پدر فراگرفت. پس از درگذشت پدرش، جهت فراگیری علوم اسلامی موطن خود را ترک گفت و به [[تهران]] رفت و در مدرسه «صدر» ساکن شد. وی به مدت هفت سال در [[تهران]] اقامت گزید و از محضر علمایی چون: [[سید ابوالحسن جلوه]] (۱۲۳۸-۱۳۱۴ق)،<ref> در آسمان معرفت، حسن حسنزاده آملی، ص۳۵۱ ۳۲۹.</ref> میرزا [[هاشم اشکوری]] (متوفای۱۳۳۲ق)<ref> بزرگان تنکابن، محمد سماوی حائری، ص۲۹۲ و ۲۹۱.</ref> و [[آقاعلی مدرس طهرانی|آقا علی زنوزی]] (۱۲۳۴-۱۳۰۷ق)<ref> تاریخ مرند، حسن جلالی عزیزیان، ص۴۰۹-۴۰۷.</ref> بهره برد و در [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]] و [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] تبحر یافت. به همین جهت او را از حکمای پرورش یافته در [[مکتب فلسفی تهران]] قلمداد کرده‌اند.<ref>طارمی، شهر هزار حکیم، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۵.</ref>


===هجرت به نجف اشرف===
===هجرت به نجف اشرف===
سیدحسین در جوانی راهی [[عراق]] گردید و در [[حوزه نجف|حوزه نجف اشرف]] مشغول فراگیری علوم اسلامی شد. وی در ابتدای ورود، در حوزه درسی [[ملا محمدکاظم خراسانی]] (۱۲۵۵ ۱۳۲۹ق.) حاضر گردید و در همان زمان در درس [[فقیه]] شیخ [[محمدحسن مامقانی]] (۱۲۳۷ ۱۳۲۳ق.) نیز حاضر می‌شد.<ref> نقباء البشر، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج ۲، ص۵۸۵ و ۵۸۴.</ref>
سیدحسین در جوانی راهی [[عراق]] گردید و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف اشرف]] مشغول فراگیری علوم اسلامی شد. وی در ابتدای ورود، در حوزه درسی [[محمدکاظم خراسانی|ملا محمدکاظم خراسانی]] (۱۲۵۵ ۱۳۲۹ق.) حاضر گردید و در همان زمان در درس [[مجتهد|فقیه]] شیخ [[محمدحسن مامقانی]] (۱۲۳۷ ۱۳۲۳ق.) نیز حاضر می‌شد.<ref> نقباء البشر، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج ۲، ص۵۸۵ و ۵۸۴.</ref>


==تدریس==
==تدریس==
بادکوبه‌ای، در [[حوزه علمیه نجف]] به تدریس علوم [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه]]، [[عرفان]] و [[کلام]] پرداخت. البته تدریس فلسفه‌اش شهرت زیادی یافت و از درس فقه و اصول او پیشی گرفت و در [[نجف]] از اساتید معروف علوم عقلی شناخته می‌شد.<ref> دایرة المعارف تشیع، حاج سید جوادی، خرمشاهی، فانی، ج ۳، ص۱۸.</ref>
بادکوبه‌ای، در [[حوزه علمیه نجف]] به تدریس علوم [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، [[عرفان]] و [[کلام اسلامی|کلام]] پرداخت. البته تدریس فلسفه‌اش شهرت زیادی یافت و از درس فقه و اصول او پیشی گرفت و در [[نجف]] از اساتید معروف علوم عقلی شناخته می‌شد.<ref> دایرة المعارف تشیع، حاج سید جوادی، خرمشاهی، فانی، ج ۳، ص۱۸.</ref>


عالمانی مانند: [[آقا بزرگ تهرانی]]، [[آیت الله خویی]]، [[حسن حسن زاده آملی]]، [[علامه طباطبایی]]، [[جعفر سبحانی]]، میزان دانش  سید حسین بادکوبه‌ای، مهارتش در علوم عقلی و فلسفه و نیز زهد و تقوای وی را بسیار ستوده‌اند.<ref> یادنامه آیةالله خویی، ص۵۹. در آسمان معرفت، ص۸۵. نقباء البشر، ج ۲، ص۵۸۴. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۷ و ۵۶. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۵.</ref>
عالمانی مانند: [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]]، [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]]، [[حسن حسن‌زاده آملی]]، [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، [[جعفر سبحانی]]، میزان دانش  سید حسین بادکوبه‌ای، مهارتش در علوم عقلی و فلسفه و نیز زهد و تقوای وی را بسیار ستوده‌اند.<ref> یادنامه آیةالله خویی، ص۵۹. در آسمان معرفت، ص۸۵. نقباء البشر، ج ۲، ص۵۸۴. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۷ و ۵۶. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۵.</ref>
===شاگردان===
===شاگردان===
وی در طول سال‌ها تدریس در [[حوزه علمیه نجف]]، شاگردان بسیاری پرورش داد که برخی از آنان عبارتند از:
وی در طول سال‌ها تدریس در [[حوزه علمیه نجف]]، شاگردان بسیاری پرورش داد که برخی از آنان عبارتند از:
confirmed، protected، templateeditor
۶٬۱۷۰

ویرایش