پرش به محتوا

آیه ملک: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ دسامبر ۲۰۲۳
اضافه کردن نکته اسم اعظم
بدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن نکته اسم اعظم)
خط ۳۷: خط ۳۷:
آیه ملک و آیه بعد، مالکیت و فرمانروایی [[خداوند]] بر تمام هستی را مورد توجه قرار داده است. [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] می‌گوید خداوند در این آیه و آیه بعد از آن، ادعای باطل [[اهل کتاب]] (یهود و نصارا) را رد می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> در آیات قبلی سوره آل عمران بیان شده که یهود و نصارا خود را از خاصان پروردگار می‌پنداشتند و مدعی بودند حاکمیت و مالکیت برای آن‌ها است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز این دو آیه را با آیات قبل [[سوره آل عمران]] که درباره اهل کتاب بود، مرتبط می‌داند و معتقد است این دو آیه  تهدید یهود به عذاب دنیا و [[آخرت]] را در بر دارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref>
آیه ملک و آیه بعد، مالکیت و فرمانروایی [[خداوند]] بر تمام هستی را مورد توجه قرار داده است. [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] می‌گوید خداوند در این آیه و آیه بعد از آن، ادعای باطل [[اهل کتاب]] (یهود و نصارا) را رد می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> در آیات قبلی سوره آل عمران بیان شده که یهود و نصارا خود را از خاصان پروردگار می‌پنداشتند و مدعی بودند حاکمیت و مالکیت برای آن‌ها است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز این دو آیه را با آیات قبل [[سوره آل عمران]] که درباره اهل کتاب بود، مرتبط می‌داند و معتقد است این دو آیه  تهدید یهود به عذاب دنیا و [[آخرت]] را در بر دارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref>


هم‌چنین وی می‌گوید خداوند در این آیه [[پیامبر (ص)]] و هرکس دیگر را امر می‌کند تا به خدا که تمامی خیرها به دست اوست پناهنده شوند و خود را در معرض افاضه او قرار دهند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref>
هم‌چنین وی می‌گوید خداوند در این آیه [[پیامبر (ص)]] و هرکس دیگر را امر می‌کند تا به خدا که تمامی خیرها به دست اوست پناهنده شوند و خود را در معرض افاضه او قرار دهند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] روایتی را از پیامبر(ص) نقل می‌کند که بر اساس آن [[اسم اعظم|اسم اعظم خداوند]] در این آیه قرار دارد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۹۰، ص ۲۲۴.</ref>


==خدا مالک ملک‌ها است==
==خدا مالک ملک‌ها است==
خط ۷۹: خط ۷۹:
*طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.  
*طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.  
*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
* مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.  
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.  
*واحدی، علی بن احمد، اسباب نزول القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۱ق.  
*واحدی، علی بن احمد، اسباب نزول القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۱ق.  
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۳۵۰

ویرایش