آیه ملک: تفاوت میان نسخهها
اضافه کردن نکته اسم اعظم
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن نکته اسم اعظم) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
آیه ملک و آیه بعد، مالکیت و فرمانروایی [[خداوند]] بر تمام هستی را مورد توجه قرار داده است. [[آیتالله مکارم شیرازی]] میگوید خداوند در این آیه و آیه بعد از آن، ادعای باطل [[اهل کتاب]] (یهود و نصارا) را رد میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> در آیات قبلی سوره آل عمران بیان شده که یهود و نصارا خود را از خاصان پروردگار میپنداشتند و مدعی بودند حاکمیت و مالکیت برای آنها است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز این دو آیه را با آیات قبل [[سوره آل عمران]] که درباره اهل کتاب بود، مرتبط میداند و معتقد است این دو آیه تهدید یهود به عذاب دنیا و [[آخرت]] را در بر دارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref> | آیه ملک و آیه بعد، مالکیت و فرمانروایی [[خداوند]] بر تمام هستی را مورد توجه قرار داده است. [[آیتالله مکارم شیرازی]] میگوید خداوند در این آیه و آیه بعد از آن، ادعای باطل [[اهل کتاب]] (یهود و نصارا) را رد میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> در آیات قبلی سوره آل عمران بیان شده که یهود و نصارا خود را از خاصان پروردگار میپنداشتند و مدعی بودند حاکمیت و مالکیت برای آنها است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۹۰.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز این دو آیه را با آیات قبل [[سوره آل عمران]] که درباره اهل کتاب بود، مرتبط میداند و معتقد است این دو آیه تهدید یهود به عذاب دنیا و [[آخرت]] را در بر دارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref> | ||
همچنین وی میگوید خداوند در این آیه [[پیامبر (ص)]] و هرکس دیگر را امر میکند تا به خدا که تمامی خیرها به دست اوست پناهنده شوند و خود را در معرض افاضه او قرار دهند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref> | همچنین وی میگوید خداوند در این آیه [[پیامبر (ص)]] و هرکس دیگر را امر میکند تا به خدا که تمامی خیرها به دست اوست پناهنده شوند و خود را در معرض افاضه او قرار دهند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۲۸.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] روایتی را از پیامبر(ص) نقل میکند که بر اساس آن [[اسم اعظم|اسم اعظم خداوند]] در این آیه قرار دارد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۹۰، ص ۲۲۴.</ref> | ||
==خدا مالک ملکها است== | ==خدا مالک ملکها است== | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
*طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا. | *طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا. | ||
*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | *کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
* مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | |||
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | ||
*واحدی، علی بن احمد، اسباب نزول القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۱ق. | *واحدی، علی بن احمد، اسباب نزول القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۱ق. |