غاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{عربی| هل أتیک حدیث الغاشیة ﴿۱﴾ |ترجمه= آیا سخن غاشیه به تو رسیده است.}}<ref>سوره غاشیه، آیه ۱.</ref> مفسران معتقدند سخن از قیامت در این سوره، سبب شده که یکی از نام‌های قیامت، غاشیه محسوب شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳.</ref> علت انتخاب این نام برای قیامت نیز به دلیل حوادثی است که همه را در برمی‌گیرد. بعضی گفته‌اند: نامگذاری روز قیامت به غاشیه، به خاطر آتشی است که چهره‌های کفار و مجرمان را می‌پوشاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۲۶، ص۴۱۴.</ref> | {{عربی| هل أتیک حدیث الغاشیة ﴿۱﴾ |ترجمه= آیا سخن غاشیه به تو رسیده است.}}<ref>سوره غاشیه، آیه ۱.</ref> مفسران معتقدند سخن از قیامت در این سوره، سبب شده که یکی از نام‌های قیامت، غاشیه محسوب شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳.</ref> علت انتخاب این نام برای قیامت نیز به دلیل حوادثی است که همه را در برمی‌گیرد. بعضی گفته‌اند: نامگذاری روز قیامت به غاشیه، به خاطر آتشی است که چهره‌های کفار و مجرمان را می‌پوشاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۲۶، ص۴۱۴.</ref> | ||
در برخی از روایات، درباره [[تفسیر]] و [[تأویل]] واژه «غاشیه» آمده است منظور از «هل أتیک حدیث الغاشیة»<ref>سوره غاشیه، آیه ۱.</ref> این است که (در [[آخر الزمان]] و پس از قیام [[امام زمان(عج)|امام زمان]]) [[قائم]] | در برخی از روایات، درباره [[تفسیر]] و [[تأویل]] واژه «غاشیه» آمده است منظور از «هل أتیک حدیث الغاشیة»<ref>سوره غاشیه، آیه ۱.</ref> این است که (در [[آخر الزمان]] و پس از قیام [[امام زمان(عج)|امام زمان]]) [[قائم]] دشمنان اسلام و [[اهلبیت(ع)|اهل بیت]] را با شمشیر فرا می‌گیرد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref> در روایتی دیگر از [[امام صادق(ع)]]، منظور از «هل أتیک حدیث الغاشیة» کسانی معرفی شده‌اند که دور امام (زمان) را می‌گیرند و نه همراهی‌شان به امام سودی می‌بخشد و نه آنان را بی‌نیاز می‌کند.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref>در روایتی دیگر از امام صادق علیه‌السلام حاکمان جور و ظلم که با استبداد حکومت را از اهلبیت گرفتند به عنوان کسانی معرفی شده‌اند که با ظلم و ستمشان دین خدا را فراگرفتند.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref> | ||
در تفسیر [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن|أطیب البیان]] ذیل آیه ۲۱ [[سوره نبأ]] و آیه ۳۶ [[سوره نازعات]] آمده است که [[جهنم]] یک مار غاشیه است که ملائکه عذاب آن را به [[صحرای محشر]] می‌آورند. این مار در کمین [[کافر|کافران]] است و آتش از دهانش شعله می‌زند؛ دهان خویش را باز می‌کند و اهل خود را می‌بلعد.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۳، ص۳۵۹ و ۳۸۳.</ref> در این کتاب تفسیری، به منبع روایی این مطلب اشاره‌ای نشده است. | در تفسیر [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن|أطیب البیان]] ذیل آیه ۲۱ [[سوره نبأ]] و آیه ۳۶ [[سوره نازعات]] آمده است که [[جهنم]] یک مار غاشیه است که ملائکه عذاب آن را به [[صحرای محشر]] می‌آورند. این مار در کمین [[کافر|کافران]] است و آتش از دهانش شعله می‌زند؛ دهان خویش را باز می‌کند و اهل خود را می‌بلعد.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۳، ص۳۵۹ و ۳۸۳.</ref> در این کتاب تفسیری، به منبع روایی این مطلب اشاره‌ای نشده است. | ||