Automoderated users، confirmed، movedable، protected، templateeditor
۲٬۷۷۰
ویرایش
بنت‌الهدی صدر: تفاوت میان نسخه‌ها
←سرپرستی مدارس الزهراء: تکراری
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←سرپرستی مدارس الزهراء: تکراری) |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
===سرپرستی مدارس الزهراء=== | ===سرپرستی مدارس الزهراء=== | ||
[[مدارس الزهراء]]، مجموعه مدرسه‌های وابسته به [[جمعیة صندوق الخیری الاسلامی (عراق)|صندوق خیریه اسلامی]] (<small>جمعیة صندوق الخیری الاسلامی</small>) بودند. این مدرسه‌ها به هدف تقویت فرهنگ دینی در کودکان در شهرهای [[بصره]]، [[دیوانیه]]، [[حله]]، [[نجف]]، [[کاظمین]] و [[بغداد]] تأسیس شدند. مرکزیت این مدرسه‌ها با مدرسه بغداد بود. شهیده بنت‌الهدی دو ماده درسی را -علاوه بر دروس مرسوم آموزشی- در این مدارس جای داد و از معلمانی استفاده می‌کرد که به شئون اسلامی اهتمام خاصی داشتند.<ref>الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۸</ref> | [[مدارس الزهراء]]، مجموعه مدرسه‌های وابسته به [[جمعیة صندوق الخیری الاسلامی (عراق)|صندوق خیریه اسلامی]] (<small>جمعیة صندوق الخیری الاسلامی</small>) بودند. این مدرسه‌ها به هدف تقویت فرهنگ دینی در کودکان در شهرهای [[بصره]]، [[دیوانیه]]، [[حله]]، [[نجف]]، [[کاظمین]] و [[بغداد]] تأسیس شدند. مرکزیت این مدرسه‌ها با مدرسه بغداد بود. شهیده بنت‌الهدی دو ماده درسی را -علاوه بر دروس مرسوم آموزشی- در این مدارس جای داد و از معلمانی استفاده می‌کرد که به شئون اسلامی اهتمام خاصی داشتند.<ref>الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۸</ref> | ||
در ۱۹۶۷ م. بنت‌الهدی، سرپرست این مجموعه در نجف و کاظمین شد. او در این زمان سرپرست یک مدرسه دینی دیگر در نجف هم بود. از این‌رو هفته‌اش را تقسیم کرده بود، نیمی از هفته را در نجف بود و نیم دیگر در کاظمین. او بعد از ساعت اداری مدرسه، به معلم‌ها آموزش‌های تربیتی می‌داد و بعدازظهرها را به پاسخگویی به سؤالات دانشجویان می‌گذراند. در ۱۹۷۲ م. بخشنامه‌ای مبنی بر لزوم الحاق این مدارس به وزارت تعلیم و تربیت [[عراق]] از سوی دولت صادر شد. با صدور این بخشنامه بنت‌الهدی از مسئولیت این مدارس کناره‌گرفت و دعوت رسمی دولت طی نامه‌ای از او بر ادامه همکاری در این مدارس نیز نافع نیفتاد.<ref>الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۸</ref> او در پاسخ به سوال از سبب ترک همکاری در این مدرسه‌ها می‌گفت: | در ۱۹۶۷ م. بنت‌الهدی، سرپرست این مجموعه در نجف و کاظمین شد. او در این زمان سرپرست یک مدرسه دینی دیگر در نجف هم بود. از این‌رو هفته‌اش را تقسیم کرده بود، نیمی از هفته را در نجف بود و نیم دیگر در کاظمین. او بعد از ساعت اداری مدرسه، به معلم‌ها آموزش‌های تربیتی می‌داد و بعدازظهرها را به پاسخگویی به سؤالات دانشجویان می‌گذراند. در ۱۹۷۲ م. بخشنامه‌ای مبنی بر لزوم الحاق این مدارس به وزارت تعلیم و تربیت [[عراق]] از سوی دولت صادر شد. با صدور این بخشنامه بنت‌الهدی از مسئولیت این مدارس کناره‌گرفت و دعوت رسمی دولت طی نامه‌ای از او بر ادامه همکاری در این مدارس نیز نافع نیفتاد.<ref>الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۸</ref> او در پاسخ به سوال از سبب ترک همکاری در این مدرسه‌ها می‌گفت: | ||