تبری: تفاوت میان نسخه‌ها

روایات متعددی در کنار هم ذکر شده و هر دو با هم نشانه پیروی و محبت و دوستی [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل بیت (ع)]] معرفی شده‌اند. در برخی [[حدیث|روایات]] ادعا کننده ولایت بدون تبرّی دروغگو خوانده شده و در برخی، ولایت و برائت با هم نشانه کمال دین؛ و در برخی دوستی و دشمنی در راه خدا و دوستی با دوستان خداوند و دشمنی با دشمنانش از محکم‌ترین دستگیره‌های ایمان دانسته شده است. <ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۵۷.</ref>[[مرتضی مطهری|مطهری]] متفکر و دانشمند شیعی در توضیح این دو فرع از فروع دین و بیان رابطه میان آن دو می‌گوید: [[شیعه]] معتقد است که فروع دین ده تاست و نهم و دهم را [[تولی|تَولّی]] و تَبرّی می‌شمارد و معنی آن این است که هرکس باید به ولایت [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‏طالب]] علیه السلام معتقد باشد ولی همین مقدار کافی نیست و در همان حال بایستی یک حالت منفی نیز داشته باشد، یعنی آنچه را که ضد علی و راه اوست نفی و انکار کند چنان‌چه در توحید هم تنها ایمان به [[الله]] کافی نیست بلکه بایستی نفی [[طاغوت]] در کنار آن قرار بگیرد.<ref>مطهری، آشنایی با قرآن، ج۲، ص۷۷.https://lms.motahari.ir/book-page/19/آشنایی%20با%20قرآن،%20ج%202?page=77</ref> {{یاد| آیه ۲۵۶ [[سوره بقره]] به این مطلب تصریح کرده است: «فَمَنْ یکفُرْ بِالطّاغوتِ وَ یؤْمِنْ بِاللهِ فَقَدِ اسْتَمْسَک بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی‏ لَا انْفِصَامَ لَهَا» پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است.}}