confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۵۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== مفهوم فساد در زمین == | == مفهوم فساد در زمین == | ||
[[عبدالله جوادی آملی]] با کمک [[آیه ۵۶ سوره اعراف]]، دین را وسیله اصلاح زمین و مقابلهکنندگان با عقیده حق، اخلاق صحیح و عمل صالح را مفسد در زمین دانسته است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> وی با استفاده از برخی آیات دیگر، نمونههای قرآنی فساد در زمین را [[کفر]]، [[کمفروشی]] و فعالیت علیه نظام اسلامی معرفی کرده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] مصداق مفسدان در زمین کسانی هستند که نسبت به افرادی که [[امامت]] آنها از جانب خدا واجب شده دشمنی میکنند و به امامت کسانی که خداوند مخالفت با آنها را لازم شمرده، معتقدند.<ref>بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۵۹.</ref> | [[عبدالله جوادی آملی]] با کمک [[آیه ۵۶ سوره اعراف]]، دین را وسیله اصلاح زمین و مقابلهکنندگان با عقیده حق، اخلاق صحیح و عمل صالح را مفسد در زمین دانسته است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> وی با استفاده از برخی آیات دیگر، نمونههای قرآنی فساد در زمین را [[کفر]]، [[کمفروشی]] و فعالیت علیه نظام اسلامی معرفی کرده است.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> [[شیخ طوسی]] سه نظریه در تفسیر فساد در زمین نقل کرده که عبارتند از: دعوت به کفر، راهزنی و ناامنکردن راهها و هر گناهی که ضررش به دیگران نیز برسد.<ref>شیخ طوسی، تفسیر تبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۱۲۱.</ref> براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] مصداق مفسدان در زمین کسانی هستند که نسبت به افرادی که [[امامت]] آنها از جانب خدا واجب شده دشمنی میکنند و به امامت کسانی که خداوند مخالفت با آنها را لازم شمرده، معتقدند.<ref>بحرانی، تفسیر برهان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۵۹.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
* خمینی، سید مصطفی، تفسیر القرآن الکریم، بیجا، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. | * خمینی، سید مصطفی، تفسیر القرآن الکریم، بیجا، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. | ||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، الخصال، تصحیح: علیاکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۲ش. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، الخصال، تصحیح: علیاکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۲ش. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بیتا. | |||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. |