قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

==احباط و تکفیر==

در اصطلاح [[علم کلام]]، '''احباط''' به معنای آن است که گناه موجب از میان رفتن عبادات و ثواب شود. تکفیر نیز به معنای آن است که عباداتی که انسان انجام می‌دهد، گناهان قبلی‌اش را بپوشاند و از بین ببرد. بیشتر متکلمان [[معتزله|معتزلی]]، طرفدار مسئله «احباط» و «تکفیر» هستند، ولی [[کلام امامیه|امامیه]] آنرا با ادله نقلی و عقلی باطل می‌داند.<ref>حلی، کشف المراد، ۱۳۸۲ش، ص۲۷۲-۲۷۳.</ref>

بر اساس دیدگاه [[شیعیان]]، انسان زمانی مستحق پاداش و یا مجازات می‌شود که با انجام کاری دیگر، اثر آنرا از بین نبرد. بنابراین، اگر مثلا انسان به فقیری کمک کرد اما بر او منت بگذارد، اثر این کار خوبش را از بین برده است. یا اگر [[کفر|کافر]] یا [[شرک|مشرک]] باشد ولی قبل از مرگ، ایمان بیاورد، او اثر این کفر خود را از بین برده است و به واسطه کفر قبلی، عذاب نمی‌شود. اما خود آن عمل خوب یا بد اولی از بین نمی‌رود بلکه تنها اثر آن است که از بین می‌رود.<ref>رجوع کنید به: طوسی، الاقتصاد، ۱۴۰۶ق، ص۱۹۳.</ref>