مسجد امام خمینی (تهران): تفاوت میان نسخه‌ها

فتحعلی‌شاه قاجار بانی ساخت مسجد بوده است، به همین دلیل به مسجد شاه مشهور شد.<ref>طایفه، مسجد سلطانی، جواهر تهرانی، ۱۳۹۴ش، ص۱۷.</ref> هزینه ساخت مسجد را آسیه خانم مشهور به مهدعلیا، مادر فتحعلی‌شاه از گنجینه‌ای پرداخت که آن را [[نذر]] به سلطنت رسیدن پسرش کرده بود. فتحعلی‌شاه نیز [[وقف|موقوفاتی]] برای مسجد در نظر گرفت که متن آن در کتیبه بالای ورودی شمالی موجود است.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۹.</ref> <ref>طایفه، مسجد سلطانی، جواهر تهرانی، ۱۳۹۴ش، ص۱۷.</ref> بنابر کاشی‌نوشته‌ها و کتیبه‌هایی که در ایوان جنوبی مسجد به جای مانده، زمان تقریبی شروع ساخت این مسجد سال ۱۲۱۲ یا ۱۲۲۴ق بوده است. در سال ۱۳۰۷ق به دستور [[ناصرالدین‌شاه]] قاجار درب ِاصلی در جهت شمال تعمیر و نیز به دستور وی دو [[مناره]] به مسجد اضافه شد و بخش‌های دیگر نیز تکمیل شد.<ref>طایفه، مسجد سلطانی، جواهر تهرانی، ۱۳۹۴ش، ص۱۷.</ref>

مسجد شاه در دوره قاجاریه، محل برگزاری [[نماز جمعه]] و [[نماز جماعت|جماعت]] بوده است. فتحعلی‌شاه در ۱۳۲۶ق میرمحمدمهدی را از [[اصفهان]] به [[تهران]] دعوت کرد و او را به سمت [[امام جمعه]] تهران برگزید و این مسجد را در اختیار او قرار داد او ۲۶ سال امامت جمعه و جماعت مسجد شاه تهران را به عهده داشت. بعد از درگذشت او، میرابوالقاسم، برادرزاده و دامادش امام جمعه تهران شد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref>

بعد از میرسیدابوالقاسم پسرش، سیدزین‌العابدین ۴۰ساله به سمت [[امام جماعت]] منصوب شد. به‌دستور [[ناصرالدین‌شاه]] خانه‌های کنار مسجد خریداری و برای اقامتگاه امام جمعه [[وقف]] شد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref>

بعد از سیدزین‌العابدین، پسرش سیدابوالقاسم، امام جمعه تهران شد. وی در وقایع [[مشروطه]] از مخالفان مشروطه بود. سخنرانی [[سیدجمال واعظ]] و به دنبال آن هرج و مرج داخل مسجد در سال واقعه ۱۳۲۳ق و در زمان تصدی سیدابوالقاسم امام جمعه بر این مسجد رخ داد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref>

سیدابوالقاسم امام جمعه در ۱۳۰۶ش درگذشت پس از او نیز امام جماعات بر عهده خاندان امام جمعه بود. مقبره تعدادی از آنان در قبرستان خانوادگی «سر قبر آقا» است.آخرین [[پیش‌نماز]] و امام جمعه این مسجد پیش از [[انقلاب اسلامی]]، سیدحسن امامی بود او رابطه خوبی با حکومت وقت داشت.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref>