مجتبی (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُجتبیٰ''' به معنای برگزیده از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام حسن مجتبی(ع)|القاب امام حسن(ع)]] است.<ref>ابن‌شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹.</ref> این لقب درباره پیامبر(ص)<ref>زرندی حنفی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.</ref> و دیگر [[امامان شیعه|امامان]]<ref> نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۱۵۰.</ref> هم به‌کار رفته است. در خطبه‌ای که از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، در ویژگی‌های امامان نقل شده، این لقب به‌عنوان ویژگی امام آمده<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۱۵۰.</ref> {{یاد|پس از ضربت خوردن امام علی(ع) صدایی میان آسمان و زمین شنیده شد که امام را به عنوان وصیِّ مجتبی معرفی کرد: قُتِل الوصيُّ المُجتبى...مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۲، ص۲۸۲. }} اما درباره امام حسن(ع) شهرت پیدا کرده است.<ref> نظامی همدانی، المعارف الرافعة، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۴.</ref> در روایاتی که از امامان شیعه نقل شده، امام حسن(ع) را با لقب مجتبی یاد کرده‌اند<ref>پاک‌نیا تبریزی، «تأملی در مستندات و مشهورترین القاب معصومین علیه‌السلام»، ص۱۳۲.</ref> و در [[دعای توسل]] با لقب «المُجتبیٰ» یاد شده<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۴۱۵ق، ۱۸۵.</ref> و در [[حرز امام سجاد(ع)]] هم تعبیر «اَلْحَسَنُ المُجتبیٰ»<ref>عطاردی قوچانی، مسند الامام السجاد، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۲.</ref> آمده است.<ref>عطاردی قوچانی، مسند الامام السجاد، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۲.</ref>