پرش به محتوا

ظهور امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:


===نشانه‌های غیر حتمی(مشروط)===
===نشانه‌های غیر حتمی(مشروط)===
به جز نشانه‌هایی که صراحتاً در روایات شیعه به حتمی بودن آنها اشاره شده است، بقیه نشانه‌ها از امور موقوفه یا مشروط و غیر حتمی به شمار می‌روند. نشانه‌هایی که بنا بر [[مشیت]] و [[اراده الهی]] ممکن است تغییر، تبدیل، تقدم یا تأخر داشته باشند؛ مثلاً اگر در [[حدیث]] به نزول بلایی(مشروط) اشاره شده باشد، ممکن است با [[توسل]] و [[استغفار]] [[ایمان|مؤمنان]] و [[مسلمان|مسلمانان]] نزول آن به تأخیر بیافتد یا اصلاً چنین بلایی نازل نشود.
به جز نشانه‌هایی که صراحتاً در روایات [[شیعه]] به حتمی بودن آنها اشاره شده است، بقیه نشانه‌ها از امور موقوفه یا مشروط و غیر حتمی به شمار می‌روند. نشانه‌هایی که بنا بر [[مشیت]] و [[اراده الهی]] ممکن است تغییر، تبدیل، تقدم یا تأخر داشته باشند؛ مثلاً اگر در [[حدیث]] به نزول بلایی(مشروط) اشاره شده باشد، ممکن است با [[توسل]] و [[استغفار]] [[ایمان|مؤمنان]] و [[مسلمان|مسلمانان]] نزول آن به تأخیر بیافتد یا اصلاً چنین بلایی نازل نشود.


برخی از نشانه‌های غیر حتمی: خورشیدگرفتگی در نیمه [[رمضان |ماه رمضان]]، برخلاف عادت، فرو رفتن بخش غربی(راست) [[ مسجد جامع اموی (دمشق)|مسجددمشق]]، فرو رفتن یکی از روستاهای [[شام]] به نام خرشنا (یا حَرَستا)در زمین، ویرانی [[بصره]]، کشتن فردی که علیه [[خروج سفیانی| سفیانی]] قیام کرده در پشت کوفه همراه هفتاد نفر از یارانش، به‌اهتزاز درآمدن پرچم‌های سیاه از جانب [[خراسان بزرگ|خراسان]]، ویرانی گسترده در شام و [[عراق]]، ندای غیرعادی از آسمان بر همه جهان به طوری که هرکسی در هر زبانی باشد آن ندا را به زبان خودش می‌شنود.<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۴۲۹؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ص ۶۵۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۱۸۲؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۲۵ق، ص۴۴۵.</ref>
برخی از نشانه‌های غیر حتمی: خورشیدگرفتگی در نیمه [[رمضان |ماه رمضان]]، برخلاف عادت، فرو رفتن بخش غربی(راست) [[ مسجد جامع اموی (دمشق)|مسجددمشق]]، فرو رفتن یکی از روستاهای [[شام]] به نام خرشنا (یا حَرَستا)در زمین، ویرانی [[بصره]]، کشتن فردی که علیه [[خروج سفیانی| سفیانی]] قیام کرده در پشت کوفه همراه هفتاد نفر از یارانش، به‌اهتزاز درآمدن پرچم‌های سیاه از جانب [[خراسان بزرگ|خراسان]]، ویرانی گسترده در شام و [[عراق]]، ندای غیرعادی از آسمان بر همه جهان به طوری که هرکسی در هر زبانی باشد آن ندا را به زبان خودش می‌شنود.<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۴۲۹؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ص ۶۵۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۱۸۲؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۲۵ق، ص۴۴۵.</ref>
۱۷٬۴۴۳

ویرایش