پرش به محتوا

خالد بن ولید: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۴۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳
خط ۵۴: خط ۵۴:
===جنگ موته===
===جنگ موته===
خالد پس از چند ماه از اسلام آوردنش، در [[جنگ موته|جنگ مؤته]] در [[جمادی الاولی]] سال هشتم شرکت کرد که پس از [[شهید]] شدن سران سپاه اسلام، او فرماندهی را برعهده گرفت و باقیمانده سپاه را به [[مدینه]] بازگرداند.<ref> رجوع کنید به واقدی، المغازی، ۱۹۸۹م، ج۲، ص۷۶۱ـ۷۶۵؛ ابن هشام، السیره النبویه، ۱۹۳۶م، ج۴، ص۱۹ـ۲۲، ۲۵.</ref> او بعد‌ها می‌گفت در این نبرد نُه شمشیر در دستش شکسته بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج ۴، ص۲۵۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۰.</ref> گفته شده است که پس از نبرد مؤته، خالد به سیف اللّه ملقب شد و در برخی روایات نقل شده است که این لقب را پیامبر(ص) به وی اعطا کرد.<ref> رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۷، ص۳۹۵؛ زبیری، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۳۲۰؛ بخاری، التاریخ الکبیر، دائرة المعارف العثمانية، ج۳، ص۱۳۶.</ref>  [[جعفر سبحانی|جعفرسبحانی]] پژوهشگر تاریخ اسلام در کتاب [[فروغ ابدیت (کتاب)|فروغ ابدیت]] بر این باور است که  چون [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان]] علی بن ابی طالب علیه‌السّلام در میان [[مسلمان|مسلمانان]] لقب «اسد اللّه» را دارد، برخی خواسته‌اند در برابر او سرداری بتراشند و به او لقب «سیف اللّه» بدهند و این کسی جز خالد بن ولید نخواهد بود. از این نظر می‌گویند پیامبر به وی، پس از بازگشت از جنگ «موته» لقب «سیف اللّه» داد. <ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۷۷.
خالد پس از چند ماه از اسلام آوردنش، در [[جنگ موته|جنگ مؤته]] در [[جمادی الاولی]] سال هشتم شرکت کرد که پس از [[شهید]] شدن سران سپاه اسلام، او فرماندهی را برعهده گرفت و باقیمانده سپاه را به [[مدینه]] بازگرداند.<ref> رجوع کنید به واقدی، المغازی، ۱۹۸۹م، ج۲، ص۷۶۱ـ۷۶۵؛ ابن هشام، السیره النبویه، ۱۹۳۶م، ج۴، ص۱۹ـ۲۲، ۲۵.</ref> او بعد‌ها می‌گفت در این نبرد نُه شمشیر در دستش شکسته بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج ۴، ص۲۵۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۰.</ref> گفته شده است که پس از نبرد مؤته، خالد به سیف اللّه ملقب شد و در برخی روایات نقل شده است که این لقب را پیامبر(ص) به وی اعطا کرد.<ref> رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۷، ص۳۹۵؛ زبیری، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۳۲۰؛ بخاری، التاریخ الکبیر، دائرة المعارف العثمانية، ج۳، ص۱۳۶.</ref>  [[جعفر سبحانی|جعفرسبحانی]] پژوهشگر تاریخ اسلام در کتاب [[فروغ ابدیت (کتاب)|فروغ ابدیت]] بر این باور است که  چون [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان]] علی بن ابی طالب علیه‌السّلام در میان [[مسلمان|مسلمانان]] لقب «اسد اللّه» را دارد، برخی خواسته‌اند در برابر او سرداری بتراشند و به او لقب «سیف اللّه» بدهند و این کسی جز خالد بن ولید نخواهد بود. از این نظر می‌گویند پیامبر به وی، پس از بازگشت از جنگ «موته» لقب «سیف اللّه» داد. <ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۷۷.
</ref>سبحانی این نقل تاریخی را افسانه دانسته و می‌افزاید اگر پیامبر به مناسبت دیگری به وی لقب «سیف الله» را می‌بخشید، جای گفت‌وگو نبود، اما اوضاع و احوال پس از بازگشت از نبرد «موته» ایجاب نمی‌کرد که پیامبر به او چنین لقبی را ببخشد.زیرا او کسی است که در رأس گروهی قرار داشته که مسلمانان به آنان لقب «فراریان» داده‌ و از آن‌ها با پاشیدن خاک به سر و صورتشان استقبال کرده‌اند؛ آیا شایسته است که پیامبر به او لقب «سیف اللّه» بدهد؟ <ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۷۸-۷۷۷.
</ref>
</ref>


۱۸٬۳۳۸

ویرایش