عثمان بن عفان: تفاوت میان نسخه‌ها
←در زمان پیامبر اکرم(ص)
(←منابع) |
|||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
عثمان از نخستین کسانی است که از [[مکه]] به [[حبشه]] [[هجرت]] کرد.<ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۳۸.</ref> با اینکه در زمان [[جنگ بدر]] در [[مدینه]] بود، در جنگ شرکت نکرد. تاریخ‌نگاران گفته‌اند علت عدم شرکت عثمان در جنگ، بیماری همسرش [[رقیه دختر پیامبر]] بود و شخص پیامبر او را ملزم به ماندن در [[مدینه]] کرد و رقیه در پایان همان جنگ درگذشت.<ref>نک: واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۰۱؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۳۸؛ ذهبی، اسد الغابه، ج۳، ص۴۸۲.</ref> | عثمان از نخستین کسانی است که از [[مکه]] به [[حبشه]] [[هجرت]] کرد.<ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۳۸.</ref> با اینکه در زمان [[جنگ بدر]] در [[مدینه]] بود، در جنگ شرکت نکرد. تاریخ‌نگاران گفته‌اند علت عدم شرکت عثمان در جنگ، بیماری همسرش [[رقیه دختر پیامبر]] بود و شخص پیامبر او را ملزم به ماندن در [[مدینه]] کرد و رقیه در پایان همان جنگ درگذشت.<ref>نک: واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۰۱؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۳۸؛ ذهبی، اسد الغابه، ج۳، ص۴۸۲.</ref> | ||
واقدی در المغازی گفتگویی بین [[عبدالرحمن بن عوف]] و عثمان را نقل می‌کند که در آن گفتگو عثمان اعتراف می‌کند که در [[جنگ احد]] از جمله کسانی بود که از معرکه فرار کرد.<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۷۸</ref> | واقدی در المغازی گفتگویی بین [[عبدالرحمن بن عوف]] و عثمان را نقل می‌کند که در آن گفتگو عثمان پس از گزارش عبدالرحمن از حوادث احد اعتراف می‌کند که در [[جنگ احد]] از جمله کسانی بود که از معرکه فرار کرد.<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۷۸</ref> | ||
در سال ششم بعد از هجرت، قبل از [[صلح حدیبیه]] عثمان به‌عنوان نماینده پیامبر اکرم(ص) جهت گفتگو با مشرکین به [[مکه]] فرستاده شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۵-۹۷؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۷۸۱-۷۸۲؛ طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۶۳۱-۶۳۲؛ حسن ابراهیم حسن، تاریخ اسلام، ج۱، ص۱۲۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ج۱۷، ص۳۳۶-۳۳۷.</ref> | در سال ششم بعد از هجرت، قبل از [[صلح حدیبیه]] عثمان به‌عنوان نماینده پیامبر اکرم(ص) جهت گفتگو با مشرکین به [[مکه]] فرستاده شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۵-۹۷؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۷۸۱-۷۸۲؛ طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۶۳۱-۶۳۲؛ حسن ابراهیم حسن، تاریخ اسلام، ج۱، ص۱۲۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ج۱۷، ص۳۳۶-۳۳۷.</ref> | ||