ورع: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و آثار ورع
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
در [[روایات]] آثار متعددی را برای ورع ذکر کرده‌اند. حفظ [[دین]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۷۶.</ref> تثبیت [[ایمان]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۲۰.</ref> همراهی و کمک به [[اهل بیت(ع)]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۷۸.</ref> حفظ انسان از محرمات و گناهان،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۸۵.</ref> دستیابی به والاترین نوع [[عبادت]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۷۷.</ref> حصول به برترین درجه [[یقین]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲.</ref> از جمله آثاری است که برای ورع بیان شده است.اهمیت و جایگاه ورع را می توان ازروایاتی فهمید که حتی [[جهاد]] وتلاش(اجتهاد) بدون ورع را بی فایده دانسته و ورع را راه حفظ [[دین اسلام |دین]] و رسیدن به قُرب حق برشمرده است. <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ج۷۰، ص ۲۹۷و۳۰۱.</ref> وآن را سخت ترین [[عبادت]] معرفی کرده <ref>العلامة المجلسي، بحارالأنوار، ج۷۰، ص ۲۹۸.</ref> {{یاد| زیرا ترک محرمات برای نفس آدمی از انجام طاعات سخت تر است وبا فضیلت ترین اعمال هم با مشقت‌ترین آنهاست. «أفضل الاعمال أحْمَزُها»}}پیامبراکرم(ص) در خطبه‌ای که در باره اهمیت و فضیلت ماه رمضان بیان کرده در پاسخ به پرسش [[امیرالمومنین (ع)]]، ورع از محرمات الهی را با فضیلت ترین کار در [[ماه رمضان]] دانسته است. <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۳۵۸.</ref> {{یاد|فَقَالَ يَا أَبَا اَلْحَسَنِ أَفْضَلُ اَلْأَعْمَالِ فِي هَذَا اَلشَّهْرِ اَلْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اَللهِ عَزَّ وَ جَلَّ}} | در [[روایات]] آثار متعددی را برای ورع ذکر کرده‌اند. حفظ [[دین]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۷۶.</ref> تثبیت [[ایمان]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۲۰.</ref> همراهی و کمک به [[اهل بیت(ع)]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۷۸.</ref> حفظ انسان از محرمات و گناهان،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۸۵.</ref> دستیابی به والاترین نوع [[عبادت]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۷۷.</ref> حصول به برترین درجه [[یقین]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲.</ref> از جمله آثاری است که برای ورع بیان شده است.اهمیت و جایگاه ورع را می توان ازروایاتی فهمید که حتی [[جهاد]] وتلاش(اجتهاد) بدون ورع را بی فایده دانسته و ورع را راه حفظ [[دین اسلام |دین]] و رسیدن به قُرب حق برشمرده است. <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ج۷۰، ص ۲۹۷و۳۰۱.</ref> وآن را سخت ترین [[عبادت]] معرفی کرده <ref>العلامة المجلسي، بحارالأنوار، ج۷۰، ص ۲۹۸.</ref> {{یاد| زیرا ترک محرمات برای نفس آدمی از انجام طاعات سخت تر است وبا فضیلت ترین اعمال هم با مشقت‌ترین آنهاست. «أفضل الاعمال أحْمَزُها»}}پیامبراکرم(ص) در خطبه‌ای که در باره اهمیت و فضیلت ماه رمضان بیان کرده در پاسخ به پرسش [[امیرالمومنین (ع)]]، ورع از محرمات الهی را با فضیلت ترین کار در [[ماه رمضان]] دانسته است. <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۳۵۸.</ref> {{یاد|فَقَالَ يَا أَبَا اَلْحَسَنِ أَفْضَلُ اَلْأَعْمَالِ فِي هَذَا اَلشَّهْرِ اَلْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اَللهِ عَزَّ وَ جَلَّ}} | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = خداوند متعال خطاب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در [[معراج]]:{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = خداوند متعال خطاب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در [[معراج]]:{{سخ}} | ||
في حَديثِ المِعراجِ : يا أحمدُ،علَيكَ بِالوَرَعِ؛ فإنّ الوَرَعَ رأسُ الدِّينِ و وسَطُ الدِّينِ و آخِرُ | في حَديثِ المِعراجِ : يا أحمدُ،علَيكَ بِالوَرَعِ؛ '''فإنّ الوَرَعَ رأسُ الدِّينِ و وسَطُ الدِّينِ و آخِرُ الدِّينِ'''، انَّ الوَرَعَ يُقَرِّبُ العَبدَ إلَى اللهِ تَعالَى، يا أحمدُ إنّ الوَرَعَ كالشُّنوفِ بَينَ الحُلِيِّ و الخُبزِ بَينَ الطَّعامِ ، إنَّ الوَرَعَ رأسُ الإيمانِ و عِمادُ الدِّينِ ، إنّ الوَرَعَ مَثَلُهُ كمَثَلِ السَّفينَةِ ؛ كما أنَّ في البَحرِ لا يَنجو إلاّ مَن كانَ فيها كذلكَ لا يَنجو الزّاهِدونَ إلاّ بِالوَرَعِ .{{سخ}} | ||
اى احمد! بر تو باد به رعایت ورع و پارسايى؛ زيرا كه پارسايى، سر دين و وسطِ دين و آخرِ دين است. همانا پارسایی و ورع بنده را به [[خدا|خداوند]] نزدیک می‌سازد. پارسايى همچون گوشواره در ميان زيورها و نان در بين ديگر خوراكى هاست؛ پارسايى سرِ ايمان و تكيه‌گاه دين است. پارسايى، حكايتش حكايت كشتى است: هم‌چنان که در دریا تنها کسى نجات می‌یابد که در کشتى باشد، زهد پيشگان نيز جز با پارسايى رهايى | اى احمد! بر تو باد به رعایت '''ورع''' و پارسايى؛ زيرا كه '''پارسايى، سر دين و وسطِ دين و آخرِ دين است'''. همانا پارسایی و ورع بنده را به [[خدا|خداوند]] نزدیک می‌سازد. پارسايى همچون گوشواره در ميان زيورها و نان در بين ديگر خوراكى هاست؛ پارسايى سرِ [[ایمان|ايمان]] و تكيه‌گاه دين است. پارسايى، حكايتش حكايت كشتى است: هم‌چنان که در دریا تنها کسى نجات می‌یابد که در کشتى باشد، [[زهد]] پيشگان نيز جز با پارسايى رهايى نمى‌يابند. *| منبع = *'''منبع''': مجلسی، بحارالانوار، ج۷۷، ص۲۶| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||